Εξοδος από τον παράδεισο

Του Πέτρου Θέμελη
Ζώντας επί χρόνια στην ευλογημένη γη της Μεσσηνίας, διαπιστώνω ότι σοβαρές «πληγές» που θα χαρακτήριζα θανάσιμες για το γένος των ανθρώπων, λαμβάνουν χώρα γύρω μας, παρόμοιες με εκείνες τις δέκα που έπληξαν την αρχαία Αίγυπτο λόγω της μωρίας και της εγωπάθειας ενός Φαραώ. Ποτάμια πανάρχαια της μεσσηνιακής Στενηκλάρου και της Μακαρίας, όπως ο ηρωϊκός Βαλύρας (σημ. Μαυροζούμενα) και ο περήφανος Πάμισος, υδάτινες δυνάμεις θεοποιημένες στην αρχαιότητα, κατά το παράδειγμα του Νείλου, στοιχεία φυσικού κάλλους, πόροι γεωργικού πλούτου, υδρό-τοποι ειδικής χλωρίδας και πανίδας, ροές πλούσιες σε βρώσιμα ιχθυοειδή, έχουν μολυνθεί ανεπανόρθωτα (;), μεταφέροντας παντοειδή απόβλητα, στην αιώνια πορεία τους προς την Θάλασσα, η οποία τα δέχεται ακούσια, αναμιγμένα μάλιστα με μάζες πλαστικών...............
Από την εμφάνισή του στη γη ο άνθρωπος αναγνώρισε την αξία του νερού που έρρεε στους ποταμούς ως στοιχείο μονάκριβο, αναγκαίο για την επιβίωσή του, το σεβάστηκε ως δώρο των θεών, το λάτρεψε ως πηγή ζωής. Το πρόβλημα διασάλευσης της ευπαθούς ισορροπίας μεταξύ φυσικού και ανθρωπογενούς περιβάλλοντος με την τερατώδη διόγκωση του δεύτερου είναι παγκόσμιο και απειλεί την επιβίωση του ίδιου του πλανήτη γη.

Θα τιμωρηθούμε σκληρά, ένοχοι και αθώοι, για τις απαράδεκτες συμπεριφορές, την αδιαφορία και την ασέβειά μας προς τα στοιχεία της Φύσης που μας κρατούν ακόμα ζωντανούς. Η τιμωρία δεν θα έρθει τόσο από τους θανατηφόρους ιούς όσο από τον ίδιο τον πλανήτη ΓΗ, που στέλνει ήδη οργισμένος κατακλυσμούς, πλημμύρες, χαλαζόπτωση, καύσωνες αφόρητους με πυρκαγιές, ωθώντας τους απογόνους των Πρωτόπλαστων προς την «Οριστική Έξοδο από τον Παράδεισο». Δεν θα εκπλαγώ, αν δω και σμήνη ακρίδων, αλογόμυγων και κουνουπιών να σκοτεινιάζουν τον Ουρανό.

Κανόνας σε μια ανοιχτή κοινωνία σήμερα είναι, να οραματίζονται οι περισσότεροι και να βιώνουν κοινά αγαθά: δημοκρατία και ευημερία, ανέσεις, καλή υγεία, καλή ιατρική περίθαλψη, μακροημέρευση, καλή βρώση και πόση, μαζί πάντα με τις χαρές της καλλιτεχνικής απόλαυσης και της άθλησης. Ωστόσο, το όραμα αυτό δεν έχει ακόμη συμφιλιωθεί με το αυτονόητο όνειρο ενός κόσμου χωρίς πείνα, χωρίς επιδημίες ή πανδημίες και εγκλεισμούς, χωρίς κατεστραμμένο φυσικό περιβάλλον, μιας ζωής ειρηνικής χωρίς πολέμους, βία, βασανιστήρια, σεξουαλικές κακοποιήσεις, καταπίεση, άγχη, αγωνίες και απομόνωση.

Παραμένει τελείως αβέβαιο, αν η συναρπαστική ανακάλυψή του λεγόμενου «Σωματίδιου του Θεού» αλλιώς «Εξίσωσης του Θεού», που αναμένεται να αποδειχθεί η πέμπτη «Θεϊκή Δύναμη», καταφέρει να απαλλάξει το ανθρώπινο γένος από τα καθημερινά πάθη που κουβαλά μέσα του, που θεωρεί θανάσιμο εχθρό όποιον δεν συμπλέει μαζί του, δεν ταυτίζεται ιδεολογικά, πολιτικά, θρησκευτικά, αισθητικά, ακόμη και χρωματικά, γλωσσικά και πολιτιστικά μαζί του. Ναι, τον θεωρεί εχθρό και επιχειρεί με κάθε τρόπο να τον εξοντώσει, ηθικά, πνευματικά και σωματικά. Εκτοξεύει λεκτικά βέλη με μίσος, φθόνο, ψεύδη, μένος, απειλές, προσθέτοντας ενίοτε πέτρες, ξύλα ακόμη και σφαίρες όχι μόνο προς αλλόδοξους προκλητικούς γείτονες κρατών αλλά ακόμη και προς κομματικούς αντίπαλους, ενοχλητικούς δημοσιογράφους, άπιστες ερωμένες αλλά και προς συγχωριανούς, συμπολίτες και συναδέλφους.

eleftheriaonline.gr