19 Δεκεμβρίου 2008

Ράβδος, Λίχνισμα και Πλεύρες.



Τώρα που κοντεύουν να σιγήσουν τα αλυσοπρίονα -στα τεμάχια της κάτω περιφέρειας υπάρχει ήδη ησυχία με ψηλές κολώνες καπνού από καιόμενα λιόκλαρα, μόνο κατά τον Κάμπο και τις Ντραμπάλες ακούς ακόμα κάποια να ζουγκουνάνε- καιρός να κάνουμε στο θέμα αυτό μερικές συγκρίσεις του σήμερα με το χθές. Και δεν μιλάω για πολύ παλιά, για πριν 40 με 50 χρόνια μιλάω.
Τότε ακόμη οι ελιές και το λάδι ήταν το δευτερεύον προϊόν. Σταφίδες κατά κύριο λόγο αλλά και αμπέλια για το κρασί στο σπίτι πιάναν τα καλά και επίπεδα χωράφια. Ακόμη και η σπορά σταριού γινότανε σ’ αυτά. Οι πλεύρες και οι χούνες έμεναν για τα λιόδεντρα. Και αργά-αργά γιομίζανε με λιοφύτια. Πιο εύκολα αν έβρισκες κωλορίζια, αυτά που ξεπετάγονται στις ρίζες των ελιών, αλλά μακρόσυρτα και δύσκολα αν φύτευες τρουμπούκια. Μια διαδικασία με κομμάτια από λιόκλαρα που τα ξεχώριζαν στο ράβδο. Ξεδιάλεγαν κάποια που είχαν μάτια, πάχους περίπου 3-4 εκατοστών και μήκος 40-50. Τα έχωναν σε μέρη στράγγια και προσηλιακά και όχι πολύ βαθειά. Αυτά τέλος άνοιξης με αρχές καλοκαιριού πέταγαν βλασταράκι. Τα πότιζαν το καλοκαίρι και την επόμενη άνοιξη τα έβγαζαν και τα μεταφύτευαν στις πλεύρες και τα χέρισα. Σε αυτή τη διαδικασία πρέπει να σημείωναν μεγάλες επιδόσεις οι συμπαθείς και ανέκαθεν εργατικοί γείτονες μας, οι Γαργαλιανώτες και ίσως εδώ να οφείλεται το παρατσούκλι τους: τρουμπουκάδες.
Είτε από τρουμπούκια, πάντως, είτε από κωλορίζια ήταν οι ελιές, ο ράβδος ήταν ράβδος, ένα μεγάλο βάσανο! Δεν υπήρχαν βέβαια τόσες πολλές που υπάρχουν σήμερα. Πάνω από 500 κιλά παραγωγή μόνο οι μεγαλονοικοκυραίοι βγάζανε.
Όπως και σήμερα ήτανε χειμερινό, βέβαια, το σπορ αλλά οι χειμώνες εκείνοι ρε παιδιά ήτανε άλλο πράγμα. Μην κοιτάτε τώρα που έχουμε ξερούς και ήπιους χειμώνες! Βροχή τότε πολύ βροχή. Τρέχανε από τους νόχτους τα νερά. Στάζανε ακόμα και οι πέτρες. Άσε το χιονόνερο και το κρύο. Να σε βαρεί η ελιά στη μούρη και να τσουτσουράει τίλογα! Να γλιστράς στην πλεύρα με το λιόπανο –ένα λινατσένιο που ήτανε μέσα στη λάσπη- και να σταματάς στα βάτα πριν το ρέμα. Και να μαζεύεις μετά μία-μία τις ελιές που είχανε χυθεί ένα γύρω στα χορτάρια
Το κόψιμο γινόταν με το χειροπρίονο αλλά με μεγάλη τσιγκουνιά γι’ αυτό θεριεύανε και οι οι ελιές και γίνονταν "πλατάνια". Ανέβαιναν οι άντρες στις κορφές σαν τις μαϊμούδες. Δεμπλιά και δέμπλες κυπαρισένια από το λόγγο. Τα βγάζανε το καλοκαίρι και τα πλάκωναν με πέτρες να είναι ίσια..
Το μεγαλύτερο μανίκι όμως ήτανε το λίχνισμα. Έπρεπε οι ελιές να μην έχουνε μέσα καθόλου φύλλα. Και όλη τη μέρα δε σακιάζανε καρπό. Τον μάζευαν πάνω σ’ ένα λιόπανο σε ένα μεγάλο σωρό και με το σούρουπο έστρωναν δίπλα ένα άλλο προς την κόντρα μεριά του ανέμου. Μετά με ένα φτυάρι ξύλινο πετούσαν τις ελιές σε αυτό και ο αέρας χώριζε από ψηλά τα φύλλα. Και καλά αν φύσαγε! Αν είχε όμως πραγαλιά αντιλαλούσαν τα καταράχια από τις βρισιές ενώ εμείς τα μικρά σκεφτόμασταν το ποίημα της 25ης Μαρτίου: «φύσα μαΐστρο δροσερέ κι’ αγέρα του πελάγου!».Και όσο έπεφτε το σκοτάδι τόσο έπεφτε και ο αέρας. Νυχτώναμε στα τεμάχια γιατί έπρεπε μετά να γίνει και το σάκιασμα. Φτάναμε στο χωριό με τις νυχτερίδες.
Τα τσουβάλια τα παίρνανε οι λιτρουβαραίοι με τα κάρα, αυτά με το άλογο και τις μεγάλες ξύλινες ρόδες. Άλλα προβλήματα εκεί . Κόλλαγαν οι ρόδες και τα ζώα μέσα στη λάσπη και δώστου με τη βίτσα στα καπούλια. Αργότερα ήρθαν τα τρακτέρια με τις χοντρές ρόδες τις λαστιχένιες και τις ρεμούλκες και βελτιώθηκαν πολύ τα πράγματα.
Ο ράβδος, όμως, ήταν βάσανο –κάθε τέτοια εποχή άλλαζαν οι μεγάλοι το λαϊκό ρητό: «θέρος τρύγος πόλεμος» και το έκαναν «ράβδος τρύγος πόλεμος». Είχε όμως τιμή τότε το λάδι! Όσο το αρνί και το κατσίκι γάλακτος. Μόνο το μέλι ήταν πιο ακριβό: 2 με 1.

2 σχόλια:

  1. Πεθανε ο αστυνομικος, θυμα της "επαναστατικης" μανιας της νεολαιας μας


    Νεος κι' αυτος αλλα ειχε την ατυχια να ειναι αστυνομικος.


    Ναι, ειναι αυτος που επεσε θυμα κουκουλοφορων το 2007.


    Και αυτος, για τον οποιο δεν μιλαει κανεις.


    Διοτι δεν συμφερει ουτε στο ΣΥΡΙΖΑ, ουτε στον Γιωργακη,


    ουτε στα ελεεινα και κιτρινισμενα ΜΜΕ μεγαλης κυκλοφοριας και θεασεως

    Έσβησε χθες - αθόρυβα - ο 24χρονος αστυνομικός, θύμα κουκουλοφόρων του 2007

    Χθες έσβησε ο αστυνομικός που είχε δεχθεί επίθεση από κουκουλοφόρους σε συναυλία στο Ελληνικό το καλοκαίρι του 2007. Όλο αυτό το διάστημα ήταν ουσιαστικά ζωντανός-νεκρός. Δεν ήταν αρκετά νέος, ήταν ήδη 24 ετών. Δεν ανήκε στη γενιά των 700 ευρώ, γιατί έβγαζε 750.. Δεν είχε όνειρα για τη ζωή του, είχε όπλο, κι ας μην το τράβηξε ποτέ για να σωθεί. Δεν είχε μάνα να τον κλάψει,γιατί ήταν ένας μπάτσος, ένα γουρούνι, ένας δολοφόνος.


    Κάποιοι θάνατοι δεν πουλάνε το ίδιο, αλλά μαντέψτε, πονάνε το ίδιο.

    Ποιος είναι ο αστυνομικός; Δυστυχώς θυμηθείτε το περιστατικό...."Από το Αρχηγείο της Ελληνικής Αστυνομίας ανακοινώνεται ότι την 23..10 ώρα της 06/07/2007, δύο (2) αστυνομικοί οι οποίοι βρίσκονταν σε διατεταγμένη υπηρεσία μέτρων ασφαλείας για αποτροπή κλοπών, επιθέσεων και φθορών ξένης περιουσίας,(σπάσιμο οχημάτων, καταστημάτων ή εγκαταστάσεων κ.α αδικημάτων) όπως έχει συμβεί κατά το παρελθόν, κατά την διάρκεια συναυλίας συγκροτημάτων μουσικής στις εγκαταστάσεις του γηπέδου Baseball στο Ελληνικό, δέχθηκαν απρόκλητα δολοφονική επίθεση από πλήθος ατόμων του αντιεξουσιαστικού χώρου.

    Η αναίτια επίθεση έγινε από τριάντα τουλάχιστον άτομα, με ενωμένες δυνάμεις τα οποία διέπραξαν βιαιοπραγίες σε βάρος των δύο (2) αστυνομικών, με γρόνθους, λακτίσματα και υλικά αντικείμενα (σιδηρολοστούς, ρόπαλα, θλώντα όργανα), προκαλώντας σε αυτούς βαρείες σωματικές βλάβες. Ειδικότερα ο ένας αστυνομικός (γεν. 1983), φέρει βαριές κακώσεις κεφαλής, πολλαπλά τραύματα στο σώμα και νοσηλεύεται στη Μ.Ε.Θ. Νοσοκομείου, ευρισκόμενος σε καταστολή. Η κατάσταση του εγκυμονεί κίνδυνο ζωής. Ο δεύτερος αστυνομικός (γεν. 1972), επίσης νοσηλευόμενος φέρει ρωγμώδες κατάγματα στο αριστερό χέρι και μώλωπες στα πλευρά.

    Η βάναυση επίθεση συνεχίζει μια σειρά προκλήσεων έναντι της έννομης τάξης και''καταδρομών'' που αποδέχονται με απάθεια το ενδεχόμενο αποτέλεσμα της σωματικής βλάβης και της ανθρωποκτονίας από ''άτομα'' που ασκούνται στη βία, μάλλον ως πρόταση και στάση ζωής και ως ''πολιτική παρέμβαση''. Η Ελληνική Αστυνομία κινείται για την ανακάλυψη των δραστών".

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. Ανώνυμε φίλε εκφράσου ελεύθερα, δεν έχω πρόθεση να αντιδικήσω μαζί σου. Το γιατί το σχόλιο σου σε αυτόν τον χώρο και σε αυτό το κείμενο δεν καταλαβαίνω.
    Μπορείς κάλλιστα να φτιάξεις ένα blog και να γράφεις τις απόψεις σου.

    ΑπάντησηΔιαγραφή

Ενημερωνόμαστε για την περιοχή μας

ΤΑ ΠΡΩΤΟΣΕΛΙΔΑ ΤΩΝ ΕΦΗΜΕΡΙΔΩΝ

Αρχειοθήκη ιστολογίου

Αναγνώστες