Λαλαγγίδες με Πετιμέζι!!!

Με το φρέσκο λάδι που έβγαινε τέτοιες μέρες το πρώτο-πρώτο που φτιάχνανε παλιά οι νοικοκυρές ήταν οι λαλαγγίδες. Αυτό το θεσπέσιο και παραδοσιακό γλύκισμα που σε άλλα μέρη το λένε και "τηγανίτες". Πρωί-πρωί με το ξύπνημα χτυπούσε τα ρουθούνια μας η χαρακτηριστική μυρωδιά τους και έτσι με τα σώβρακα όπως ήμασταν και άνιφτοι τρέχαμε με χαρά στην κουζίνα! Πέφταμε πάνω τους με λαιμαργία και μουστρίζονταν τα μούτρα μας με το πετιμέζι.
Γίνονται πολύ εύκολα σε χρόνο dt και αν δεν έχουμε πετιμέζι μπορούμε να τις περιχύσουμε με μέλι. Η συνταγή είναι λεπτομερέστατη για να μαθαίνουν και τα νέα παιδιά ιδίως αυτά που θέλουν να δοκιμάσουν και δεν έχουν δίπλα τους τη μαμά τους για να τους δείχνει. Αλλά και αυτοί που λείπουν στο εξωτερικό και δεν θυμούνται καλά το τι και το πως.

Σε ένα μπωλ χτυπάμε με το σύρμα αλεύρι και ελαφρά χλιαρό νερό αφού προσθέσουμε στο μείγμα και λίγο αλάτι. Κανονίζουμε την αναλογία ώστε το κουρκούτι να είναι πολύ αραιό γιατί έτσι οι τηγανίτες μας γίνονται λεπτές και τραγανιστές. Δεν προσθέτουμε αυγά και άλλους μοντερνισμούς γιατί όλα αυτά τις φαφατιάζουν.
Βάζουμε στο τηγάνι ελαιόλαδο να κάψει και με ένα κουτάλι της σούπας ρίχνουμε το κουρκούτι πρώτα στην περιφέρεια και την τελευταία κουταλιά στο κέντρο.
Αφήνουμε για ένα-δύο λεπτά και γυρίζουμε με το πηρούνι την ώρα που θα έχει ροδίσει η κάτω πλευρά. Χαμηλώνουμε αρκετά το μάτι (αυτή η διαδικασία γίνεται για να μην καίγεται το λαδι όταν βγάζουμε τις λαλαγγίδες) και μετά από ένα-δύο λεπτά βγάζουμε τις λαλαγγίδες σε μια πιατέλα.
Σερβίρουμε σε πιάτα τις περιχύνουμε με το πετμέζι και ....βουρ μέσα με τα δάχτυλα!!!
Αν χρησιμοποιήσουμε μέλι τους πάει και η κανέλλα. Πάντως γνώμη μου είναι ότι γίνονται πιο νόστιμες με το πετμέζι το οποίο τα τελευταία χρόνια έχει βγει στο εμπόριο και το βρίσκουμε σε πολλά σημεία πώλησης: Είδη υγιεινής διατροφής, Βιολογικά προϊόντα, Καταστήματα Delicatessen και φυσικά στη ....θειά Δημήτρω στο χωριό!