Με έναν πολύ εμπνευσμένο λόγο υπεισήλθε στην ουσία της υπόθεσης του Βατοπαιδίου ο Αρχιεπίσκοπος, μιλώντας για κρίση καθώς και για προσωπική και συλλογική ευθύνη. Ο κ. Ιερώνυμος παρέθεσε την κοσμική και εκκλησιαστική ερμηνεία, επισημαίνοντας ότι τα σκάνδαλα είναι σύμπτωμα μίας ευρύτερης νόσου.
Στο κήρυγμά του από τον Πάτρα -όπου τιμήθηκε την Κυριακή προεξάρχοντος του ιδίου η μνήμη του πολιούχου της πόλης Αγίου Ανδρέα- ο Αρχιεπίσκοπος αναφέρθηκε διεξοδικά στα όσα έχουν συμβεί τελευταία, κάνοντας λόγο για κρίση, αλλά και για προσωπική και συλλογική ευθύνη.
«Η εκκλησία γνωρίζει από κρίσεις και δεν τις φοβάται» δήλωσε ο Αρχιεπίσκοπος για να συμπληρώσει: «Η κρίση αποκαλύπτει την αποτυχία τής αυτονόμησής μας, αλλά ταυτόχρονα είναι και μια ώθηση για να ξεκαθαρίζουν τα πράγματα».
«Η κρίση δεν φέρνει στην επιφάνεια μόνο την παρακμή μας, δεν είναι μόνο ένα αποτυχημένο τέλος, αλλά ταυτόχρονα κρύβει και γεννά την ελπίδα. Η κρίση έρχεται όταν υπερβαίνουμε τα όρια. Είναι ένας τρόπος να εξέλθουμε από το ναρκισσιστικό μας περίβλημα και να ραγίσει ο συχνά γρανιτένιος καθωσπρεπισμός μας» σημείωσε ο κ. Ιερώνυμος.
Το μεγάλο ερώτημα είναι πώς θα ερμηνεύσουμε αυτή την κρίση, συνέχισε ο Αρχιεπίσκοπος επισημαίνοντας πως υπάρχουν δύο τρόποι: ο κοσμικός και ο εκκλησιαστικός.Ο κοσμικός, όπως εξήγησε, εστιάζεται στο γεγονός και ερευνά όσα συνέβησαν και ετοιμάζεται να αποδώσει ευθύνες, όπου υπάρχουν. «Αυτό χρειάζεται, αλλά δεν επαρκεί» υπογράμμισε.
Όσον αφορά τον εκκλησιαστικό, ο Αρχιεπίσκοπος ανέφερε ότι «πηγαίνει πάρα πέρα για να ερμηνεύσει αυτά τα φαινόμενα».
«Αναζητά τις αιτίες των φαινομένων στα συμπτώματα. Η εστίαση στα συμπτώματα δεν λύνει μακροπρόθεσμα κανένα πρόβλημα, ούτε θα διαλευκάνει εξ ολοκλήρου κανένα σκάνδαλο. Όσες επιτροπές και αν συστήσουμε, όσες καταδικαστικές αποφάσεις και αν βγάλουμε, ο ηθικός αυτουργός δεν πρόκειται να συνετιστεί. Καμία απόφαση της Εκκλησίας ή της πολιτείας δεν μπορεί να αντιμετωπίσει μια για πάντα παρόμοια φαινόμενα. Η κρίση αγγίζει όλους μας. Έχουμε όλοι ευθύνη».
Προσωπική και συλλογική ευθύνηΣτο σημείο αυτό ο Αρχιεπίσκοπος τόνισε ότι υπάρχει πέρα από την προσωπική ευθύνη και η συλλογική. «Είμαστε όλοι, είτε περισσότερο είτε λιγότερο, ηθικοί αυτουργοί. Η κρίση αυτή έχει όνομα και ιστορία. Για την εκκλησία οι ρίζες της χάνονται στην προπατορική πτώση. Για την πολιτεία η κρίση αυτή χαρακτηρίζει τον νεοέλληνα» σημείωσε.
«Η νεοελληνική μας ταυτότητα έχει στηριχθεί πάνω στο φαίνεσθε και στο κυρίαρχο στοιχείο του σύγχρονου δυτικού τρόπου ζωής, που άκριτα μιμηθήκαμε. Η δυσκολία μας βρίσκεται στο να κατανοήσουμε και να ερμηνεύσουμε τα σκάνδαλα, ως συμπτώματα μίας ευρύτερης νόσου.
»Είναι αφελές να πιστεύουμε ότι το κακό και η διαφθορά θα εξορκιστούν, με το να τιμωρήσουμε μόνο συγκεκριμένους παραβάτες. Αυτό δεν απαλλάσσει κανέναν μας από την προσωπική του ευθύνη. Η διαφθορά και ο πλουτισμός δεν αφορά την διαπλοκή στα ανώτερα κλιμάκια, αλλά ακόμη όταν ζητάμε μια εξυπηρέτηση εις βάρος του άλλου. Γινόμαστε και εμείς μέρος της διαφθοράς, όταν καθημερινά αδικούμε όλοι τον διπλανό μας».Όπως σημείωσε, «χωρίς να παραθεωρείται η προσωπική μας ευθύνη, πρέπει να αναρωτιόμαστε και για την συλλογική ευθύνη». Και προσέθσε: «Όταν ένα μοναχός αστοχεί, αστοχεί η ανθρώπινη φύση, αστοχούμε όλοι. Όταν ένας πολιτικός αποτυγχάνει, αποτυγχάνουν και οι πολίτες. Αποτυγχάνει στη συγκεκριμένη περίπτωση και στιγμή, συνόλω το πολιτικό μας σύστημα.
»Όσες αποδοκιμασίες και αν επινοήσουν οι κοσμικές διαδικασίες, όσα επιτίμια και αν επιβάλλει η Εκκλησία, τα φαινόμενα αυτά θα επαναλαμβάνονται. Τίποτα δεν μπορεί να ανακόψει την τάση μας για διαπλοκή. Έτσι θα πηγαίνει μέχρι τα έσχατα, με πιθανούς εμπλεκόμενους όλους εμάς που με προχειρότητα κατηγορούμε».
Στο κήρυγμά του από τον Πάτρα -όπου τιμήθηκε την Κυριακή προεξάρχοντος του ιδίου η μνήμη του πολιούχου της πόλης Αγίου Ανδρέα- ο Αρχιεπίσκοπος αναφέρθηκε διεξοδικά στα όσα έχουν συμβεί τελευταία, κάνοντας λόγο για κρίση, αλλά και για προσωπική και συλλογική ευθύνη.
«Η εκκλησία γνωρίζει από κρίσεις και δεν τις φοβάται» δήλωσε ο Αρχιεπίσκοπος για να συμπληρώσει: «Η κρίση αποκαλύπτει την αποτυχία τής αυτονόμησής μας, αλλά ταυτόχρονα είναι και μια ώθηση για να ξεκαθαρίζουν τα πράγματα».
«Η κρίση δεν φέρνει στην επιφάνεια μόνο την παρακμή μας, δεν είναι μόνο ένα αποτυχημένο τέλος, αλλά ταυτόχρονα κρύβει και γεννά την ελπίδα. Η κρίση έρχεται όταν υπερβαίνουμε τα όρια. Είναι ένας τρόπος να εξέλθουμε από το ναρκισσιστικό μας περίβλημα και να ραγίσει ο συχνά γρανιτένιος καθωσπρεπισμός μας» σημείωσε ο κ. Ιερώνυμος.
Το μεγάλο ερώτημα είναι πώς θα ερμηνεύσουμε αυτή την κρίση, συνέχισε ο Αρχιεπίσκοπος επισημαίνοντας πως υπάρχουν δύο τρόποι: ο κοσμικός και ο εκκλησιαστικός.Ο κοσμικός, όπως εξήγησε, εστιάζεται στο γεγονός και ερευνά όσα συνέβησαν και ετοιμάζεται να αποδώσει ευθύνες, όπου υπάρχουν. «Αυτό χρειάζεται, αλλά δεν επαρκεί» υπογράμμισε.
Όσον αφορά τον εκκλησιαστικό, ο Αρχιεπίσκοπος ανέφερε ότι «πηγαίνει πάρα πέρα για να ερμηνεύσει αυτά τα φαινόμενα».
«Αναζητά τις αιτίες των φαινομένων στα συμπτώματα. Η εστίαση στα συμπτώματα δεν λύνει μακροπρόθεσμα κανένα πρόβλημα, ούτε θα διαλευκάνει εξ ολοκλήρου κανένα σκάνδαλο. Όσες επιτροπές και αν συστήσουμε, όσες καταδικαστικές αποφάσεις και αν βγάλουμε, ο ηθικός αυτουργός δεν πρόκειται να συνετιστεί. Καμία απόφαση της Εκκλησίας ή της πολιτείας δεν μπορεί να αντιμετωπίσει μια για πάντα παρόμοια φαινόμενα. Η κρίση αγγίζει όλους μας. Έχουμε όλοι ευθύνη».
Προσωπική και συλλογική ευθύνηΣτο σημείο αυτό ο Αρχιεπίσκοπος τόνισε ότι υπάρχει πέρα από την προσωπική ευθύνη και η συλλογική. «Είμαστε όλοι, είτε περισσότερο είτε λιγότερο, ηθικοί αυτουργοί. Η κρίση αυτή έχει όνομα και ιστορία. Για την εκκλησία οι ρίζες της χάνονται στην προπατορική πτώση. Για την πολιτεία η κρίση αυτή χαρακτηρίζει τον νεοέλληνα» σημείωσε.
«Η νεοελληνική μας ταυτότητα έχει στηριχθεί πάνω στο φαίνεσθε και στο κυρίαρχο στοιχείο του σύγχρονου δυτικού τρόπου ζωής, που άκριτα μιμηθήκαμε. Η δυσκολία μας βρίσκεται στο να κατανοήσουμε και να ερμηνεύσουμε τα σκάνδαλα, ως συμπτώματα μίας ευρύτερης νόσου.
»Είναι αφελές να πιστεύουμε ότι το κακό και η διαφθορά θα εξορκιστούν, με το να τιμωρήσουμε μόνο συγκεκριμένους παραβάτες. Αυτό δεν απαλλάσσει κανέναν μας από την προσωπική του ευθύνη. Η διαφθορά και ο πλουτισμός δεν αφορά την διαπλοκή στα ανώτερα κλιμάκια, αλλά ακόμη όταν ζητάμε μια εξυπηρέτηση εις βάρος του άλλου. Γινόμαστε και εμείς μέρος της διαφθοράς, όταν καθημερινά αδικούμε όλοι τον διπλανό μας».Όπως σημείωσε, «χωρίς να παραθεωρείται η προσωπική μας ευθύνη, πρέπει να αναρωτιόμαστε και για την συλλογική ευθύνη». Και προσέθσε: «Όταν ένα μοναχός αστοχεί, αστοχεί η ανθρώπινη φύση, αστοχούμε όλοι. Όταν ένας πολιτικός αποτυγχάνει, αποτυγχάνουν και οι πολίτες. Αποτυγχάνει στη συγκεκριμένη περίπτωση και στιγμή, συνόλω το πολιτικό μας σύστημα.
»Όσες αποδοκιμασίες και αν επινοήσουν οι κοσμικές διαδικασίες, όσα επιτίμια και αν επιβάλλει η Εκκλησία, τα φαινόμενα αυτά θα επαναλαμβάνονται. Τίποτα δεν μπορεί να ανακόψει την τάση μας για διαπλοκή. Έτσι θα πηγαίνει μέχρι τα έσχατα, με πιθανούς εμπλεκόμενους όλους εμάς που με προχειρότητα κατηγορούμε».
.jpg)
.jpg)
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου