Τέταρτο;; Χαράς το κουράγιο σου!!...

Ένα νέο blog έκανε την εμφάνισή του τις τελευταίες μέρες και μας άρεσε πολύ. Η θεματολογία του είναι αποκλειστικά αθλητική, όμως, με μια ιδιαίτερη ματιά που δεν την συναντάς  εύκολα σε τέτοιου είδους blogs. Για να λέμε όμως όλη την αλήθεια δεν μας άρεσε μόνο για το περιεχόμενό του αλλά και γιατί ο δημιουργός και συντάκτης του είναι ο δικός μας άνθρωπος και συνεργάτης της σελίδας μας Navarino-s. Ένας λόγος λοιπόν παραπάνω για να σας το παρουσιάσουμε σήμερα και να σας το προτείνουμε ανεπιφύλακτα. Ο δικός του μοναδικός τρόπος να σχολιάζει την επικαιρότητα και όχι μόνο, είμαστε σίγουροι ότι θα σας συναρπάσει. Η όρεξή του να το κρατάει συνεχώς ενημερωμένο είναι δεδομένη. Το όνομα του blog είναι sport bay και η διεύθυνση που θα το βρείτε http://sportbayblogspotcom.blogspot.com/. Πιο κάτω σας παραθέτουμε την πρώτη του ανάρτηση με τίτλο: Αφού είμαστε ...κολλημένοι, γιατί να το κρύβουμε!!!

Περισσότερες αναρτήσεις θα βρείτε κατά την επισκεψη σας εκεί. Σχόλια δεκτά, μη σας πω ότι επιβάλλονται........

Ο μεγάλος ιστορικός και φιλόσοφος Γιόχαν Χουιζίνγκα (Johan Huizinga, 1872-1945) με το βιβλίο του "Ο Άνθρωπος και το Παιχνίδι", δίνει άλλοθι σε όλους εμάς τους παιδιόθεν κολλημένους με τον αθλητισμό και τα σπορ. Γιατί υποστηρίζει την άποψη ότι το παιχνίδι, από την εποχή της μυθολογίας ακόμη αποτελούσε και αποτελεί ένα αναπόσπαστο μέρος της ζωής του ανθρώπου πολύ αναγκαίο και χρήσιμο για την ψυχική του υγεία. Φτάνει μάλιστα στο σημείο να καλύψει και τους "τεμπέληδες" αυτούς δηλαδή που δεν αθλούνται αλλά παρακολουθούν τους αγώνες ως θεατές και οπαδοί. Και είναι, όπως τονίζει, πιο υγιές το να ταυτίζεσαι με έναν αθλητή ή με μια ομάδα και να παθιάζεσαι στον αγώνα. Να επιθυμείς τη νίκη σαν να συμμετέχεις και εσύ ο ίδιος στο παιχνίδι. Εννοείται δηλαδή ότι αυτό το ξενέρωτο: "εγώ είμαι με τον καλύτερο", δεν είναι τίποτα άλλο από μια δήλωση άχρωμης και πλαδαρής ουδετερότητας που δεν συμβαδίζει με τα προαναφερθέντα, κάτι σαν αυτή την μετακινούμενη άμμο των ψηφοφόρων από το ένα κόμμα της εξουσίας στο άλλο.


Οι αρχαίοι Έλληνες μάλιστα με τις Ολυμπιάδες είχανε την ιδέα να οργανώσουνε σε θεσμό τα παιχνίδια. Και λέω παιχνίδια και όχι αγώνες που συνηθίζουμε να τους αποκαλούμε γιατί νομίζω ότι είναι πιο σωστό το "Olympic Games" που λένε οι ξένοι. Και πρώτοι οι αρχαίοι Έλληνες είναι αυτοί που υποστήριξαν το ιδανικό της ευγενούς άμιλλας αλλά είχανε όμως και τη μαγκιά να υποστηρίξουν και το αντίθετο!

Και έχει διασωθεί από τον Πλούταρχο αυτή η απίθανη ιστορία με τον Μίλωνα τον Κροτωνιάτη και τον Τίτορμο. Ο Μίλων υπήρξε ο μεγαλύτερος Ολυμπιονίκης όλων των εποχών και κανείς μέχρι σήμερα δεν έφτασε το κατόρθωμα του: να νικήσει σε έξι συνεχόμενες Ολυμπιάδες. Τον έτρωγε όμως μια περιέργεια γιατί είχε ακούσει ότι στα βουνά της Αιτωλίας υπήρχε ένας βοσκός, ο Τίτορμος, με δύναμη μεγαλύτερη από τη δική του και μια μέρα ξεκίνησε με ένα σκάφος από τον Κρότωνα, βγήκε απέναντι στα παράλια και ρωτώντας έφτασε στον τσοπάνη θρύλο. "Έχεις τόση δύναμη όση λένε;" τον ρωτάει ο Μίλωνας, "Δεν ξέρω" απαντάει ο άλλος συνεσταλμένα. "Για πιάσε αυτή την κοτρώνα και πέτα τη!" του λέει ο πρώτος. Σκύβει ο Τίτορμος τη σηκώνει με άνεση και την εκσφενδονίζει τόσο μακριά που ο ...Ολυμπιονίκης μένει ξερός! Και ψελλίζοντας γυρίζει και τον ρωτάει: "Γιατί δεν παίρνεις μέρος στις Ολυμπιάδες;". "Γιατί αυτή τη δύναμη που μου έδωσαν οι Θεοί, δεν σημαίνει ότι πρέπει να τη χρησιμοποιώ για να ταπεινώνω τους συνανθρώπους μου!" απαντάει ο Τίτορμος πάλι συνεσταλμένα.

Η καθημερινότητα των ανθρώπων είναι βαριά και πάντα χρειάζεται το παιχνίδι. Και τα σπορ δεν είναι μόνο για τις "μάζες" όπως έτσι περιφρονητικά αποφαίνονται κάποιοι. Όλη η παγκόσμια λογοτεχνία και ιδίως αυτή των χωρών με αθλητική ιστορία όπως η Αμερική, η Αγγλία, η Ιταλία, βρίθει από ιστορίες και αναφορές σε ομάδες του ποδοσφαίρου του μπέϊζμπολ και σε πρόσωπα θρύλους του στίβου. Αρκετοί είναι συγγραφείς, οι ζωγράφοι και οι λοιποί καλλιτέχνες που παθιάστηκαν με ομάδες.

Γνωρίζω καλά ότι έχουν αλλάξει πολύ τα πράγματα σήμερα με την άκρατη εμπορευματοποίηση, δεν κάνω ότι δεν καταλαβαίνω και θα θίγονται μάλιστα όλα αυτά από εδώ και θα εμπλουτίζονται με τα σχόλια σας, γι' αυτό και το ξεκίνημα αυτού του blog.