Το Αιγαλέον όρος και η κορυφή της Αγιάς

Αναδημοσίευση

 από την εφημερίδα

ΕΛΕΥΘΕΡΙΑ (11-11-2018)

(Συμβολή στην προέλευση και στην ορθή γραφή του τοπωνυμίου)

Η οροσειρά, που συναντά μια νοητή ευθεία που διέρχεται από το αρχαίο Κορυφάσιο (Παλαιό Ναβαρίνο) μέσω του λεγομένου ανακτόρου του Νέστορα, ονομάζεται όρος Αιγαλέον[1] κατά τον αρχαίο γεωγράφο Στράβωνα[2].  Την εποχή της ακμής του ανακτόρου του Άνω Εγκλιανού η οροσειρά αυτή χώριζε για διοικητικούς σκοπούς το βασίλειο σε δύο επαρχίες που περιγράφονται στις πινακίδες της Γραμμικής γραφής ως «αυτή η πλευρά του Αιγολέον» και η «πέρα από το Αιγόλεον». Έχει παρατηρηθεί σε μερικές αναφορές -λανθασμένα- η συνέχεια της οροσειράς αυτής βορειοδυτικά να ονομάζεται «Κυπαρισσιακά Όρη». Το λάθος κατά το όνομα και την τοπογραφία αποκαθίσταται, καθώς........

Το θείο και ο χαλκός ως μυκητοκτόνα

Του Γιώργου Κατσαντώνη 

Γεωπόνου Φυτικής Παραγωγής 

και Αγροτικού Περιβάλλοντος

Ο τρόπος αντιμετώπισης που χρησιμοποιείται συνήθως εναντίον των φυτοπαθογόνων αποτελεί η χημική καταπολέμηση, δηλαδή η χρήση ουσιών που θανατώνουν το παθογόνο ή παρεμποδίζουν ή επιβραδύνουν την ανάπτυξή του. Μέχρι τώρα λοιπόν, έχουν χρησιμοποιηθεί για την αντιμετώπιση των ασθενειών των φυτών, ένας μεγάλος αριθμός χημικών ενώσεων. Αυτές θα μπορούσαν να διακριθούν στις εξής παρακάτω κατηγορίες : ανόργανα μυκητοκτόνα, οργανομεταλλικά, οργανικά προστατευτικά, διασυστηματικά και τα αντιβιοτικά.
Στο συγκεκριμένο άρθρο μου θα μελετηθούν το θείο ( S ) και ο χαλκός ( Cu ), υπαγόμενα στην κατηγορία των ανόργανων μυκητοκτόνων. Στα ανόργανα μυκητοκτόνα υπάγονται συγκεκριμένα, το θείο ( S ) και ανόργανες ενώσεις βαρέων μετάλλων..............