Από βραδύς ξεκινούν τα πρώτα αμάξια και τρακτέρ για την Αγιά. Σαν
προάγγελοι της γιορτής, θα ανέβουν από νωρίς στην κορφή του βουνού για
να ανάψουν τη μεγάλη φωτιά έξω από το εκκλησάκι της Αγίας Κυριακής και
να θυμίσουν σε όλα τα χωριά της νότιας Τριφυλίας και δυτικής Πυλίας ότι
απόψε γιορτάζει αυτή η έρημη κορφή των Κοντοβουνίων.
Να ξυπνήσουν οι μνήμες από παλαιότερες γιορτές και να στείλουν νωρίς για ύπνο όσους έχουν σκοπό να πάρουν τα ξημερώματα το μονοπάτι για τη βουνοκορφή.
Ιστορίες, καλαμπούρια, πειράγματα και φωνές, μπροστά στη φωτιά, θα βοηθήσουν τους πρώτους να.................
ξενυχτίσουν, αλλά και οι έσχατοι, οι πρωινοί, δεν θα μείνουν παραπονεμένοι.
Είναι φιλότιμη απόψε η Αγία, όλους θα τους ανταμείψει.
Το βουνό θα γεμίσει ζωή από τις φωνές και όλοι θα βάλουν τα δυνατά τους να βρεθούν εκεί πάνω πριν το λυκαυγές.
Όποιος δεν έζησε αυτό το μοναδικό ξημέρωμα, ακόμα δεν έχει ζήσει.
Εκείνη την ιερή στιγμή ο παπάς θα αρχίσει με το ¨Ευλογητός ο Θεός ημών πάντοτε νυν και αεί και εις τους αιώνας των αιώνων¨. Όλοι θα σταυροκοπηθούν ευχαριστημένοι που είναι και φέτος στη γιορτή, που ζουν αυτό το ξημέρωμα και απολαμβάνουν την μοναδική αυτή θέα. Και όταν θα ακουστεί το ¨Δι ευχών...¨ θα είναι η ώρα που η δροσιά του πρωινού θα δίνει σιγά σιγά τη θέση της στην πύρα άλλης μίας καλοκαιρινής ημέρας. Όλοι τώρα θα πάρουν το κατηφορικό μονοπάτι το σκεπασμένο από Αριές και Βελανιδιές, οι πιτσιρικάδες θα προσπερνούν τρέχοντας τους μεγάλους και αυτοί με τη σειρά τους θα σχολιάζουν αρνητικά αυτή την ατίθαση βιασύνη της νιότης.
Στο τέλος όλοι θα ευχηθούν ¨και του χρόνου..¨ και θα αποχωριστούν, ο καθείς για το χωριό του... για το σπίτι του.
Θα σκεφτεί, όμως, κανείς ότι εκείνη η κορυφή που αυτό το καλοκαιρινό βράδυ τίμησαν με την παρουσία τους, φιλοξενεί ένα μικρό εκκλησάκι, το σπίτι μιάς μεγάλης Αγίας που χαρίζει απλόχερα την ευλογία της σε όλα τα χωριά μας; Και έχει ένα χρέος σε αυτούς που της βρέθηκαν αυτό το βράδυ;
Να ξυπνήσουν οι μνήμες από παλαιότερες γιορτές και να στείλουν νωρίς για ύπνο όσους έχουν σκοπό να πάρουν τα ξημερώματα το μονοπάτι για τη βουνοκορφή.
Ιστορίες, καλαμπούρια, πειράγματα και φωνές, μπροστά στη φωτιά, θα βοηθήσουν τους πρώτους να.................
ξενυχτίσουν, αλλά και οι έσχατοι, οι πρωινοί, δεν θα μείνουν παραπονεμένοι.
Είναι φιλότιμη απόψε η Αγία, όλους θα τους ανταμείψει.
Το βουνό θα γεμίσει ζωή από τις φωνές και όλοι θα βάλουν τα δυνατά τους να βρεθούν εκεί πάνω πριν το λυκαυγές.
Όποιος δεν έζησε αυτό το μοναδικό ξημέρωμα, ακόμα δεν έχει ζήσει.
Εκείνη την ιερή στιγμή ο παπάς θα αρχίσει με το ¨Ευλογητός ο Θεός ημών πάντοτε νυν και αεί και εις τους αιώνας των αιώνων¨. Όλοι θα σταυροκοπηθούν ευχαριστημένοι που είναι και φέτος στη γιορτή, που ζουν αυτό το ξημέρωμα και απολαμβάνουν την μοναδική αυτή θέα. Και όταν θα ακουστεί το ¨Δι ευχών...¨ θα είναι η ώρα που η δροσιά του πρωινού θα δίνει σιγά σιγά τη θέση της στην πύρα άλλης μίας καλοκαιρινής ημέρας. Όλοι τώρα θα πάρουν το κατηφορικό μονοπάτι το σκεπασμένο από Αριές και Βελανιδιές, οι πιτσιρικάδες θα προσπερνούν τρέχοντας τους μεγάλους και αυτοί με τη σειρά τους θα σχολιάζουν αρνητικά αυτή την ατίθαση βιασύνη της νιότης.
Στο τέλος όλοι θα ευχηθούν ¨και του χρόνου..¨ και θα αποχωριστούν, ο καθείς για το χωριό του... για το σπίτι του.
Θα σκεφτεί, όμως, κανείς ότι εκείνη η κορυφή που αυτό το καλοκαιρινό βράδυ τίμησαν με την παρουσία τους, φιλοξενεί ένα μικρό εκκλησάκι, το σπίτι μιάς μεγάλης Αγίας που χαρίζει απλόχερα την ευλογία της σε όλα τα χωριά μας; Και έχει ένα χρέος σε αυτούς που της βρέθηκαν αυτό το βράδυ;
Αναδήμοσίευση απο παλαιότερη ανάρτησή μας
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου