Η μικρή ιστορία του μέτρου

Ο ορισμός του μέτρου έγινε στη Γαλλία το 1791 από την Ακαδημία των Επιστημών (Académie des sciences), η οποία όρισε ως μονάδα μέτρησης μήκους το «γαλλικό μέτρο» ως ίσο με ένα προς δέκα εκατομμύρια φορές την απόσταση από τον Ισημερινό έως το Βόρειο Πόλο, του μεσημβρινού της Γης που διασχίζει το Παρίσι. Το όνομα της νέας μονάδας ήταν Μètre, από την ελληνική λέξη Μέτρον. Υιοθετήθηκε από τη Γαλλική Κυβέρνηση το 1795, και έκτοτε έχει εξαπλωθεί σχεδόν σε όλες τις χώρες του κόσμου. Οι Αγγλοσάξονες διατηρούν τα δικά τους μέτρα και σταθμά.

Το 1875, είκοσι χώρες υπέγραψαν τη Συνθήκη του Μέτρου (Convention du Mètre) και καθιερώθηκε το μέτρο του 1791 ως πρωτότυπο του μέτρου. Το αποτέλεσμα της Συνθήκης ήταν η δημιουργία του Διεθνούς Γραφείου Μέτρων και Σταθμών (Bureau International des Poids et Mesures), με έδρα τη γαλλική πόλη Sèvres, το οποίο θα διατηρούσε τις νέες μονάδες, καθώς εκτός από το μέτρο, ορίστηκε και το κιλό ως μονάδα βάρους, και είχε την ευθύνη της διατύπωσης των σχέσεων των άλλων μονάδων με αυτές.
Το 1893, το πρωτότυπο μέτρο μετρήθηκε πάλι με ιντερφερόμετρο (μέτρηση του μήκους οπτικών κυμάτων που προέρχονται από διαφορετική πηγή) και βρέθηκε πως είναι 1.553.164,13 φορές το μήκος κύματος της κόκκινης γραμμής του φάσματος του καδμίου στον αέρα, στα 760 mm ατμοσφαιρικής πίεσης και στους 15 βαθμούς Κελσίου.
Ο ορισμός του μέτρου άλλαξε το 1960. Στις 14 Οκτωβρίου, ορίσθηκε εκ νέου από την 11η Γενική Συνέλευση Μέτρων και Σταθμών (Conférence Générale des Poids et Mesures) ως ίσο με 1,650,763.73 φορές το μήκος κύματος της πορτοκαλοκόκκινης γραμμής του φάσματος του στοιχείου του 86Kr στο κενό.
Ο πιο πρόσφατος ορισμός του μέτρου διατυπώθηκε το 1983, από την 17η ΓΣΜΣ, ως το μήκος που διανύει το φως στο κενό σε χρόνο 1/299.792.458 του δευτερολέπτου ακριβώς, και αυτός ο ορισμός ισχύει μέχρι σήμερα.
archaiologia.gr