11 Ιουνίου 2012

Πόσο αξίζει μια ζωή…

Κυπαρισσία Πέμπτη 7-6-2012, ώρα 14.00. «Νοσοκομείο; Τρέξτε, σοβαρό τροχαίο στη Μαραθούπολη…». Σε χρόνο μηδέν κινητοποιούνται οι πάντες. Ασθενοφόρο, γιατροί, νοσηλευτές παραλαμβάνουν τους τραυματίες και αρχίζει ένας δραματικός αγώνας για τη διάσωσή τους αφού η κατάσταση του ενός είναι τουλάχιστον απελπιστική. Ενα παιδί 16 χρονών σε κίνδυνο!
Παγωμένη η τοπική κοινωνία συρρέει στο Νοσοκομείο, παρακολουθεί τον αγώνα των ιατρών και προσεύχεται… Οι εξετάσεις, τα εργαστήρια, οι χειρουργοί, οι αναισθησιολόγοι, οι ειδικευόμενοι συγχρονίζονται με εκπληκτικό τρόπο, η κατάσταση του μικρού παιδιού σταθεροποιείται και με ασφάλεια διακομίζεται σε........................
εξειδικευμένη μονάδα μεγάλου νοσοκομείου.
Στα στόματα όλων υπάρχει ένα και μόνο ερώτημα:
«Τι θα είχε συμβεί αν δεν υπήρχε το Νοσοκομείο Κυπαρισσίας σε πλήρη λειτουργία; Θα προλάβαινε να μεταφερθεί στην Καλαμάτα, στην Τρίπολη, στην Πάτρα, στην Αθήνα; Οι γιατροί είναι σαφέστατοι: Το παιδί θα έχανε τη μάχη στο δρόμο…
Τρία χρόνια τώρα (ίσως και πιο πολλά) έχει ανοίξει ένα μεγάλος δημόσιος διάλογος για την «αναμόρφωση – αναδιάταξη των Μονάδων Υγείας» στη χώρα. Οι διάφοροι μεγαλόσχημοι «σοφοί της Υγείας» έχουν πλέον αποφανθεί: «Τα μικρά περιφερειακά νοσοκομεία πρέπει ουσιαστικά να κλείσουν!». Οι «σοφοί της Υγείας» είναι βέβαιο ότι ουδόλως ασχολήθηκαν να μελετήσουν τι ανάγκες καλύπτει κάθε νοσοκομείο, ποιος είναι ο τομέας ευθύνης του, ποια είναι η προσφορά του στον αγώνα για την υγεία και ασφάλεια των πολιτών. Ολα μπήκαν στην προκρούστεια λογική του κόστους! Στις (ακριβοπληρωμένες) εισηγήσεις τους φαίνεται ξεκάθαρα ότι αντί να προτείνουν λύσεις για περιορισμό της σπατάλης, την καταπολέμηση της διαφθοράς, το σπάσιμο των κυκλωμάτων, πρότειναν περιορισμό των δραστηριοτήτων των περιφερειακών νοσοκομείων, συρρίκνωση των δράσεών τους, αποψίλωση του διοικητικού προσωπικού, αποδυνάμωση των ιατρικών ειδικοτήτων και τελικά την πλήρη απορρόφησή τους από τα μεγάλα νοσοκομεία! Οταν τους καταγγείλαμε δημόσια ότι με τις προτάσεις τους αφήνουν ακάλυπτες τεράστιες περιοχές, όταν αναδείξαμε τα κοινωνικά προβλήματα που δημιουργούνται, όταν αποκαλύψαμε ότι τα ιδιωτικά συμφέροντα είναι έτοιμα να “επενδύσουν“ για να καλύψουν το κενό, δεχθήκαμε επιθέσεις με ιταμό ύφος και αλαζονική νοοτροπία ότι μόνο αυτοί κατέχουν την αλήθεια, μόνο αυτοί έχουν δικαίωμα να ομιλούν!
Δεν το εύχομαι, αλλά αναρωτιέμαι. Αραγε θα έχουν την ίδια άποψη αν το δικό τους παιδί βρεθεί σε δύσκολη θέση και χρειαστεί άμεσα βοήθεια που δεν θα του παρασχεθεί, αφού με δική τους εισήγηση δεν θα λειτουργεί το Μικροβιολογικό, το Αιματολογικό, το Ακτινολογικό Εργαστήριο, δεν θα υπάρχει αναισθησιολόγος, καρδιολόγος, χειρουργός για να το σώσουν;
Αραγε θα επιμένουν και τότε ότι το κόστος λειτουργίας του Νοσοκομείου είναι δυσανάλογα μεγάλο; Αλήθεια έχουν υπολογίσει πόσο αξίζει η ζωή του δικού τους παιδιού;
Υ.Γ. Εδώ που φτάσανε τα πράγματα για τη χώρα, είναι νομίζω η κατάλληλη στιγμή να ξαναδούμε τα πράγματα από την αρχή. Είναι καιρός να μπει μπροστά η πολιτική, να πετάξει στην άκρη τις «τεχνοκρατικές εισηγήσεις» και να εγγυηθεί ένα ελάχιστο δίχτυ
κοινωνικής και υγειονομικής ασφάλειας για τους πολίτες.
Η υγεία των πολιτών δεν είναι, ούτε μπορεί να γίνει αγοραίο προϊόν.
Πάνος Μπόζος
Μαθηματικός
Αν. Διοικητής του Γ.Ν – ΚΥ Κυπαρισσίας

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου

Ενημερωνόμαστε για την περιοχή μας

ΤΑ ΠΡΩΤΟΣΕΛΙΔΑ ΤΩΝ ΕΦΗΜΕΡΙΔΩΝ

Αρχειοθήκη ιστολογίου

Αναγνώστες