Eμ! εδώ ασχολούμαστε μόνο αν θα περάσει ο Παναθηναϊκός ή ο Ολυμπιακός στο Τσάμπιονς Λήγκ. Για το ότι ΚΑΝΕΝΑΣ δεν αναγνωρίζει τα ΕΛΛΗΝΙΚΑ ΠΑΝΕΠΙΣΤΗΜΙΑ, οι τηλεοπτικοί σταθμοί και οι φυλλάδες που κυκλοφορούν δεν λένε κουβέντα. Όταν εκλέγουμε καθηγητές στα Πανεπιστήμια και ΤΕΙ με τίτλο προκήρυξης, σχεδόν τον ίδιο με τον τίτλο του διδακτορικού αυτού που έχουμε προαποφασίσει ότι θα προσλάβουμε για τον οποίον μάλιστα προκηρύξαμε τη θέση.
Στη νέα κατάταξη πανεπιστημίων, κατά το Times Higher Education (THE) παρουσιάζει ιδιέτερο ενδιαφέρον ότι το THE άλλαξε άρδην τη μεθοδολογία του από προηγούμενα χρόνια, μετά από κριτική που δέχτηκε ότι έδινε υπερβολικό βάρος σε γνωμοδοτήσεις “ειδικών” τα προηγούμενα χρόνια . Η νέα μεθοδολογία προέκυψε μετά από συνεργασία με την Thomson Reuters και δίνει το μεγαλύτερο βάρος στις αναφορές (citations). Συγκεκριμένα, οι 5 κατηγορίες με τους αντίστοιχους συντελεστές βάρους είναι:
1. Διδασκαλία… 30%
2. Έρευνα (όγκος δουλειάς, ερευνητικοί πόροι και φήμη)… 30%
3. Αναφορές… 32,5%
4. Πόροι από βιομηχανία… 2,5%
5. Πολυεθνικότητα (προσωπικού ΔΕΠ και φοιτητών)… 5%
Η Ελλάδα λάμπει διά της απουσίας της από τα τοπ-200. Αντιθέτως η Τουρκία έχει 2 ιδρύματα (Bilkent στη θέση 112 μαζί με το Tokyo Tech, και Middle East Tech U στη θέση 183). Πράγμα που δεν εκπλήσσει όσους έχουν επισκεφτεί τη γείτονα χώρα και έχουν δει τι έργο συντελείται και τι περιβάλλον άμιλλας και αριστείας καλλιεργείται εκεί στην έρευνα. Η Κίνα έχει 6 ιδρύματα στα τοπ-200, με πρώτο το Πεκίνο στη θέση 37. Η Κορέα έχει 4, με καλύτερο το Pohang στη θέση 28. Η Σιγκαπούρη έχει 2, ξεκινώντας από τη θέση 34. Η Σουηδία έχει 6. H Ισπανία έχει 2, και δεν είναι τυχαίο ότι και τα δύο βρίσκονται στην Καταλωνία, μια περιοχή όπου οι πολιτικές αριστείας και προσέλκυσης διεθνώς καταξιωμένων ερευνητών (όχι μόνο Ισπανών) τα τελευταία 10-15 χρόνια έχουν φέρει καρπούς (όπως φαίνεται, εξάλλου, και στην κατανομή χορηγιών του ERC). Ακόμη και οι σχετικά ελαφρών βαρών χώρες Αυστρία και η Φινλανδία μπήκαν στα τοπ-200, με 2 και 1 ιδρύματα αντίστοιχα. Η Ελλάδα πού είναι;
Ο ΣΥΡΙΖΑ μιλάει για σκάνδαλο στον Θερμοηλεκτρικό Σταθμό στον Αστακό
ΑπάντησηΔιαγραφήΗ επένδυση Θερμοηλεκτρικού Σταθμού Υγραερίου στον ΑΣΤΑΚΟ ΑΙΤΩΛΟΑΚΑΡΝΑΝΙΑΣ έσπασε σκανδαλωδώς κάθε ρεκόρ ταχύτητας διαδικασιών αδειοδότησης υποδομών και έγκρισης περιβαλλοντικών όρων.
Πρόκειται για ένα έργο που αναιρεί την ήπια ανάπτυξη της περιοχής και το διαμετακομιστικό ρόλο του λιμανιού για τον οποίον έχουν δαπανηθεί εθνικοί και ευρωπαϊκοί πόροι, χωρίς να απαντά σε ζητήματα ουσιαστικής ανάπτυξης, ούτε σε καμία κοινωνική ανάγκη. Σε αυτό το πλαίσιο, με επείγουσες διαδικασίες, εκδόθηκε πρόσφατα νέα Κ.Υ.Α. που καθορίζει το πλαίσιο "αναγκαστικών απαλλοτριώσεων και πολεοδομικών θεμάτων" τροποποιώντας προηγούμενη.
Ερωτήματα προκαλεί το επιχειρηματικό παρελθόν του κ. Ιωάννη Αντωνιάδη Σπορίδη, εκπροσώπου της μιας εκ των εταιριών της κοινοπραξίας του Αστακού και η εμφάνιση του επικοινωνιολόγου κ. Γ. Σεφερτζή στην περιοχή του Αστακού ως υποστηρικτή του έργου.
Η επένδυση αποτελεί μεγάλο πλήγμα για το περιβάλλον με δεδομένο ότι πρόκειται για μια ρυπογόνο θερμική μονάδα ηλεκτροπαραγωγής μεγάλης κλίμακας, αφού θα αφορά το LPG, καύσιμο που αποφεύγεται αυστηρά στην ηλεκτροπαραγωγή μεγάλης κλίμακας, λόγω της υψηλότατης επικινδυνότητάς του.