ΤΟ ΜΕΓΑΛΥΤΕΡΟ ΠΡΟΒΛΗΜΑ ΠΟΥ ΕΧΟΥΜΕ ΝΑ ΑΝΤΙΜΕΤΩΠΙΣΟΥΜΕ...

Πριν από δεκαπέντε με είκοσι χρόνια, αν κάποιος επιχειρούσε να μας μιλήσει για τις εκπομπές των αερίων του θερμοκηπίου ή για τη μείωση των ρύπων ή για οικολογική αφύπνιση, θα τον χαρακτηρίζαμε με μεγάλη επιείκεια, γραφικό. Τα χρόνια όμως πέρασαν, τα πράγματα έχουν αλλάξει κατά πολύ σε όλους σχεδόν τους τομείς, μα το χειρότερο είναι ότι έχουν επιβεβαιωθεί αυτοί, οι τότε ‘’γραφικοί ‘’. Φτάσαμε πλέον σε ένα σημείο που δεν αρκεί μόνο να προβληματιστούμε για τον πλανήτη που μας φιλοξενεί, μα πρέπει να δράσουμε και να δράσουμε με κόστος. Κόστος προσωπικό, οικονομικό, κοινωνικό…. Σαν να πρέπει να πληρώσουμε για όλες τις ατασθαλίες που κάναμε εναντίον της φύσης όλα αυτά τα χρόνια.

Αφορμή για αυτό το άρθρο είναι μια έρευνα που έχουν κάνει επιστήμονες στην Ελβετία εδώ και καιρό για το λιώσιμο των παγετώνων, εξαιτίας της αύξησης της θερμοκρασίας στον πλανήτη μας ,και ανακοινώθηκαν τα αποτελέσματα της ,τις προηγούμενες ημέρες. Βέβαια αυτή η έρευνα είναι μια από τις πολλές που βλέπουν το φως της δημοσιότητας κατά καιρούς ,μα το νέο χαρακτηριστικό της είναι η διαπίστωση πως όλες οι έρευνες δεν μπορούν προβλέψουν τη ραγδαία επιδείνωση της αλλαγής της θερμοκρασίας αφού αυτή αυξάνεται κατά πολύ περισσότερο από το προβλέψιμο.
Έτσι, αν διαβάζουμε σε κάποια έρευνα ότι το 2100 η θερμοκρασία θα έχει αυξηθεί κατά τέσσερις βαθμούς και ότι τα τουριστικά θέρετρα της Μεσογείου θα έχουν μεταφερθεί στη Σουηδία και άλλες τέτοιες προβλέψεις, στο μυαλό μας να έρχεται και το ενδεχόμενο ότι αυτό θα συμβεί πολύ πιο σύντομα.

Ας δράσουμε.
Η φράση τι μπορώ να κάνω εγώ ή αυτό είναι δουλειά της πολιτείας, ωχ αδελφέ δεν βαριέσαι ή …. δεν ταιριάζουν σε ένα τόσο σοβαρό πρόβλημα. Κάποτε το μέλλον της ανθρωπότητας ήταν στο χέρι των μεγάλων ηγετών, των επιδημιών και των φυσικών καταστροφών. Σήμερα το μέλλον και η εύθηνη είναι στο χέρι του κάθε ενός ξεχωριστά και όλων μαζί. Η λύση του προβλήματος είναι απλή, αρκεί να συνειδητοποιήσουμε τον ρόλο που έχουμε απέναντι στο μέλλον το δικό μας, των παιδιών μας και όλων των επερχόμενων γενεών.
Τέλος θα θέλαμε να προτείνουμε τρία απλά πράγματα που μπορούμε να κάνουμε σαν άτομα, τρία βήματα για τη σωτηρία του πλανήτη Γή που μας φιλοξενεί.
α)Ας ζήσουμε πιο απλά ,οι ανέσεις δεν μας δίνουν ευτυχία. Μας δίνουν, ψευδαίσθηση ευτυχίας.
β)Ας κάνουμε και ένα κόπο παραπάνω στη καθημερινή μας ζωή και ας προλάβουμε λιγότερες δουλειές.
γ)Ας δείξουμε στους πολιτικούς ότι είναι πρωταρχικής σημασίας στην ζωή μας το θέμα του περιβάλλοντος. Αυτοί μόνο τις συνειδητοποιημένες απόψεις μας ,υπολογίζουν, όχι απόψεις του τύπου: όλοι οι πολιτικοί είναι ίδιοι… και στο τέλος πάμε και τους ψηφίζουμε.

Ακατόρθωτο δεν είναι τίποτα, ο άνθρωπος αν θέλει, όλα μπορεί να τα επιτύχει…