Ο πρώην πρόεδρος της Ενωσης Βασ. Κοζομπόλης δηλώνει ότι «δεν έγινε καμία εκδήλωση ενδιαφέροντος και διαβούλευση, που σημαίνει διαφάνεια. Και δεν κλήθηκαν οι υγιείς συνεταιρισμοί να αναλάβουν τις ευθύνες τους, να κάνουν τις προτάσεις τους». Ενώ ο πρόεδρος του "Νηλέα" Γ. Κόκκινος σημειώνει ότι «αυτή τη στιγμή φαίνονται δύο λύσεις, που η μία είναι το λουκέτο και η δεύτερη η συνεργασία με ιδιωτικές επιχειρήσεις. Θα μπορούσε να υπάρχει και μια τρίτη, που θα ήταν ιδανική και θα έπρεπε να επιχειρηθεί. Και είναι η λύση με συνεταιριστικό τρόπο»......
Βασίλης Κοζομπόλης (πρώην πρόεδρος ΕΑΣ Μεσσηνίας)
«Εγώ δε θα κρίνω την απόφαση της εταιρείας. Μπορεί να είναι και η καλύτερη. Θα κρίνω το κατά πόσο πέτυχε το εγχείρημα της μετατροπής της πρώην ΕΑΣ σε πρωτοβάθμιο συνεταιρισμό, για το οποίο είχα εκφράσει τις επιφυλάξεις μου. Τώρα φαίνεται η αδυναμία της διαχείρισης της τεράστιας περιουσίας της Ενωσης από έναν πρωτοβάθμιο συνεταιρισμό. Σύμφωνα με τα στοιχεία του ορκωτού η καθαρή θέση υπερβαίνει τα 4 εκ. ευρώ. Το συμπέρασμα που βγαίνει, είναι ότι ο συνεταιρισμός που έγινε ως διάδοχος της ΕΑΣ Μεσσηνίας -ήταν η πρώτη Ενωση που ιδρύθηκε το 1917 στην Ελλάδα- δείχνει την αδυναμία του εγχειρήματος. Πού είναι οι παραγωγοί που είναι υποχρεωμένοι να παραδώσουν το 80% του προϊόντος τους στο συνεταιρισμό; Πώς αυτοί οι κύριοι πήραν αυτές τις αποφάσεις ελαφρά τη καρδία, που μπορεί να μην είναι σύννομες; Πού στήριξαν αυτές τις αποφάσεις; Δεν είχαν υποχρέωση να στηρίξουν αυτά που βρήκαν από τόσες γενιές που πέρασαν, τα οποία ανήκουν σε χιλιάδες παραγωγούς συνεταιρισμών που συμμετείχαν στην Ενωση; Οταν δίνεις τα ζωτικά σου όργανα, το λάδι και την ελιά, πώς θα στηρίξεις την παραγωγή και τους παραγωγούς; Ποια παρέμβαση θα κάνει, πώς θα στηριχθεί το προϊόν, όταν δε θα αποφασίζει ο συνεταιρισμός για την τιμή;
Πιστεύω ότι ήταν εντελώς λάθος η επιλογή της Πολιτείας με την ψήφιση του νόμου 4015, που οδηγεί στη διάλυση του συνεταιριστικού κινήματος. Και υπάρχουν ερωτηματικά αν ο σκοπός ήταν η περιουσία των συνεταιρισμών να περάσει σε ιδιωτικά χέρια. Δεν έγινε καμία εκδήλωση ενδιαφέροντος και διαβούλευση, που σημαίνει διαφάνεια. Και δεν κλήθηκαν οι υγιείς συνεταιρισμοί να αναλάβουν τις ευθύνες τους, να κάνουν τις προτάσεις τους. Βλέπω ότι υπάρχει συνειδητή προσπάθεια για απαξίωση της πρώην Ενωσης και των περιουσιακών της στοιχείων. Δεν βλέπουμε να περνάει στους ισολογισμούς η άποψη του ορκωτού ελεγκτή για την καθαρή θέση, αλλά υπερδιογκώνουν τις επισφάλειες στους πελάτες. Ολα αυτά είναι ερωτηματικά. Εγιναν από λάθη ή συνειδητά; Ετσι πάμε στην απαξίωση ενός γίγαντα».
Πέτρος Βλαχογεωργακόπουλος (πρόεδρος Αγροτικού Συνεταιρισμού Καλαμάτας)
«Αυτή την κίνηση δεν τη βλέπω θετικά. Οι εγκαταστάσεις και η δραστηριότητα της Ενωσης έπρεπε να μείνουν στο συνεταιριστικό κίνημα».
Θανάσης Κατσάς (πρόεδρος του Αγροτικού Συνεταιρισμού Γλυφάδας)
«Η εξέλιξη αυτή είναι αρνητική. Η Ενωση χάνει τον όποιο ρυθμιστικό ρόλο είχε στις τιμές υπέρ του παραγωγού. Τα επιχειρήματα περί σωτηρίας της Ενωσης που υποτίθεται ότι οδηγεί η ιδιωτικοποίηση, όπως υποστηρίζει η διοίκηση, είναι αίολα. Η κάθε ιδιωτική εταιρεία κινείται βάσει της κερδοφορίας που πρέπει να έχει. Το κάθε συμβόλαιο δεν αλλάζει αυτό το βασικό κανόνα. Η Ενωση δεν έφθασε σε αυτή την κατάσταση από μόνη της. Είναι αποτέλεσμα της ΚΑΠ της Ευρωπαϊκής Ενωσης που χτύπησε τις βασικές καλλιέργειες της χώρας μας προς όφελος των μονοπωλίων που δραστηριοποιούνται στη Βόρεια Ευρώπη. Είναι αποτέλεσμα της πολιτικής των κυβερνήσεων των τελευταίων χρόνων. Οι διοικούντες της Ενωσης κινήθηκαν με ιδιωτικοοικονομικά κριτήρια, λειτουργώντας την Ενωση σαν Α.Ε. Θα προτιμούσα να βρεθούν άλλες λύσεις, ώστε η Ενωση να παραμείνει και να λειτουργεί ως συνεταιριστική οργάνωση, βελτιώνοντας τη λειτουργία της. Αυτή τη στιγμή δεν υπάρχει κανένα όπλο στα χέρια του παραγωγού από το συνεταιρισμό».
Λάζαρος Σύρνος (πρόεδρος του Αγροτικού Συνεταιρισμού Κορυφασίου)
«Η πρώην Ενωση ήταν μια σκοτεινή, μπερδεμένη κατάσταση. Ηταν σε όλους μας γνωστό ότι η απερχόμενη διοίκησή της με τους λανθασμένους χειρισμούς όφειλε πολλά χρήματα. Το πώς και το πού είναι για πολλούς άγνωστο. Ολα αυτά τα χρέη παρέλαβε η σημερινή προσωρινή διοίκηση. Ευρισκόμενη σε προφανές αδιέξοδο μετά από συνέλευση πήρε μια βιαστική απόφαση κατ’ εμέ να παραχωρήσει την εμπορία αγροτικών προϊόντων σε ιδιώτη. Πιστεύω ότι η ενέργεια αυτή ήταν τελείως λανθασμένη. Διότι με τον τρόπο αυτόν παραχώρησε όλη την εκμετάλλευση των αγροτικών προϊόντων σε χέρια ιδιωτών. Ουσιαστικά φεύγει από τον κρατικό φορέα, ο οποίος λογικά δούλευε για το συμφέρον των παραγωγών. Πιστεύω ότι μια σωστή απόφαση θα ήταν η Ενωση να καλέσει και τους συνεταιρισμούς που συμμετέχουν στη συνένωση που έγινε πρόσφατα. Μπορεί να έδιναν μια διαφορετική γνώμη για καλύτερη διαπραγμάτευση για το συμφέρον των παραγωγών. Η απόφαση αυτή καλύπτει ορισμένα χρέη της πρώην ΕΑΣ, αλλά αφήνει ξεκρέμαστους όλους τους παραγωγούς».
Γιώργος Κόκκινος (πρόεδρος της Ομάδας Παραγωγών "Νηλέας")
«Είναι το τέλος μιας εποχής, η οποία πάει πίσω 30 χρόνια. Τα χαρακτηριστικά της ήταν η ανεξέλεγκτη είσοδος των κομμάτων στον αγροτικό συνεργατισμό, που αλλοίωσε το χαρακτήρα του. Από την άλλη, απομακρύνθηκε από τον καταστατικό του ρόλο και ασχολήθηκε με την παροχή υπηρεσιών προς τους αγρότες και μάλιστα μονοπωλιακά. Ετσι σταδιακά άρχισε να οδηγείται σ’ ένα αδιέξοδο, που για πολλούς που παρακολουθούσαν τον αγροτικό χώρο, ήταν ορατό εδώ και 15 χρόνια, ότι κάτι θα γινόταν. Αυτή τη στιγμή φαίνονται δύο λύσεις, που η μία είναι το λουκέτο και η δεύτερη η συνεργασία με ιδιωτικές επιχειρήσεις. Θα μπορούσε να υπάρχει και μια τρίτη, που θα ήταν ιδανική και θα έπρεπε να επιχειρηθεί. Και είναι η λύση με συνεταιριστικό τρόπο. Δηλαδή, η δημιουργία μιας μεγάλης συνεταιριστικής επιχείρησης, η οποία θα έλυνε το πρόβλημα χωρίς να χαθεί ο συνεταιριστικός χαρακτήρας. Είναι αμφίβολο, όμως, αν αυτή τη στιγμή οι συνεταιριστικές επιχειρήσεις της Μεσσηνίας έχουν αυτή την οικονομική δυνατότητα. Από κει και μετά φοβάμαι ότι η επιλογή είναι ή λουκέτο ή συνεργασία με ιδιώτη. Ο καθένας ας κρίνει ό,τι είναι προτιμότερο. Αυτή η λύση για μένα είναι προτιμότερη από το οριστικό κλείσιμο της Ενωσης. Είμαι, όμως, έξω από την Ενωση, δε γνωρίζω τα εσωτερικά τους και ό,τι λέω, λέγεται με επιφύλαξη. Είναι κρίμα που η κορυφαία συνεταιριστική οργάνωση του νομού έφθασε σε αδιέξοδο. Και γι’ αυτό η ευθύνη βαρύνει τους πάντες και πολύ περισσότερο αυτούς που διοικούσαν την Ενωση τα τελευταία 15 χρόνια».
Ηλίας Μπουντουβάς (γραμματέας Αγροτικού Συλλόγου Γαργαλιάνων)
«Μας δημιουργούν εντύπωση οι συνοπτικές διαδικασίες, με τις οποίες βγήκαν αυτές οι αποφάσεις. Προκαλεί εντύπωση η ευκολία με την οποία πάρθηκε η απόφαση αυτή. Αυτό δεν έγινε μέσα από ευρεία γενική συνέλευση, αλλά από συνέλευση που έμοιαζε με Δ.Σ. Κατά τη γνώμη μου η Ενωση θα έπρεπε να κάνει ένα σχέδιο, μια μελέτη βιωσιμότητας, να την συζητήσει και να την κοινοποιήσει σε όλους τους συνεταιρισμούς. Και να τους ζητήσει να στηρίξουν αυτή τη μελέτη. Αν δεν προχωρούσε έτσι η όλη διαδικασία, τότε θα έπρεπε να απευθυνθεί στον στρατηγικό επενδυτή, στον ιδιώτη. Υπάρχει πρόβλημα, γιατί η Ενωση για τη γραμμή τυποποίησης, τη δεξαμενή αποθήκευσης και τα σήματα ποιότητας έχει επιδοτηθεί από την Ε.Ε., από τον ΟΕΦ. Και για να επιδοτηθείς, υπάρχει δέσμευση να κρατήσεις τη λειτουργία αυτών των υποδομών για 10 χρόνια. Οπότε μπορεί να τίθεται νομικό ζήτημα και να μην μπορεί να νοικιάσει.
Την ώρα που όλοι οι παραγωγοί και οι συνεταιρισμοί μιλάμε για την τυποποίηση, δεν μπορεί η Ενωση να ξεπουλάει την τυποποίηση για 20 χρόνια. Ο,τι δεν μπορεί να εκποιήσει το ΤΑΙΠΕΔ και η τρόικα, το εκποιούμε μόνοι μας».
Διαβάστε το άρθρο στην ΕΛΕΥΘΕΡΙΑ http://www.eleftheriaonline.gr/oikonomia/item/41589-enosi-idiotikopoiisi
.jpg)
.jpg)
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου