Έχουμε τόσα πολλά να δώσουμε στον τουρισμό.... αρκεί να βάλουμε τις σωστές βάσεις.

Ένα πολύ ενδιαφέρον άρθρο για τον τουρισμό φιλοξενούσε χθες η εφημερίδα της Καλαμάτας Ελευθερία. Συντάκτρια του άρθρου ήταν η πρόεδρος της Ένωσης Ξενοδόχων και Ιδιοκτητών Τουριστικών Καταλυμάτων Τριφυλίας κ. Γεωργία Χριστοδούλου. Αυτό που μου έκανε εντύπωση στο άρθρο της είναι η τεκμηριωμένη θέση της για ισόρροπη ανάπτυξή τουρισμού και βιοποικιλότητας  καθώς και οι προτάσεις της για τουριστική ανάπτυξη όλων των περιοχών του νομού μας ανάλογα με τις δυνατότητες της κάθε μιας χωρίς υπερβολές που θα διαταράξουν αυτή την ισορροπία, χαρακτηριστικά αναφέρει :  Η βιοποικιλότητα, δηλαδή η ποικιλομορφία της ζωής στη γη (ποικιλία ειδών, οικοσυστημάτων, πολιτιστική ποικιλότητα) είναι αυτή που προκαλεί τους ανθρώπους να ταξιδέψουν, οπότε αμέσως κατανοούμε το πόσο άρρηκτα δεμένη είναι με τον τουρισμό και την ανάπτυξη. Σε πολλές περιπτώσεις όμως ανά τον κόσμο και σε αρκετά μέρη της Ελλάδας, η σχέση αυτή δεν κατέληξε αρμονική και ισόρροπη. Δηλαδή σημειώθηκαν φαινόμενα υπερσυγκέντρωσης τουριστών με σημαντική περιβαλλοντική επιβάρυνση των περιοχών αυτών ή αλλού φαινόμενα εγκατάλειψης και αναξιοποίησης αξιόλογων περιοχών.
Ο νομός μας και ιδιαίτερα η περιοχή της Τριφυλίας βρίσκεται ακόμα σε πρώιμο - ευτυχώς - στάδιο ως προς την ανάληψη πρωτοβουλιών που θα διασαφηνίσουν τα πλαίσια εκείνα βάσει των οποίων η υπάρχουσα βιοποικιλότητα θα αναδείξει τον τουρισμό αλλα και εκείνα βάσει των οποίων ο τουρισμός θα συμβάλει θετικά στη διατήρησή της. Και πιο κάτω αναφέρει : Τα χωριά του Δήμου Είρας
(Σύριζο, Νέδα, Σκληρού κλπ), του Δήμου Αυλώνα (Αυλώνα, Αγαλιανή κ.λπ.), του Δήμου Δωρίου (Κούβελα, Χαλκιά, Ψάρι κλπ), του Δήμου Αετού (Αετός, Κεφαλόβρυση, Γλυκορύζι κλπ) του Δήμου Τριπύλας (Σελλά, Ραπτόπουλο, Ροδιά κλπ), και πιο νότια στο Δήμο Κυπαρισσίας (Μουριατάδα, Μύρου κλπ), στο Δήμο Φιλιατρών (Χριστιάνοι, Μάλη κλπ), στο Δήμο Γαργαλιάνων (Βάλτα, Πύργος κ.λπ.), περιμένουν να τα ανακαλύψουμε, να τα περπατήσουμε, να τα αναδείξουμε αλλά και να τα σεβαστούμε. Βέβαια με ιδιωτική πρωτοβουλία κυρίως, έχουν γίνει αξιόλογες προσπάθειες. Φωτεινά παραδείγματα - εστίες ζωής και δημιουργίας είναι στην Αμπελιώνα η κατασκευή και λειτουργία του
ξενώνα (όμιλος Aldemar) και επίσης διάφορες ταβέρνες στα χωριά που προσφέρουν παραδοσιακή κουζίνα και με αγνά προιόντα (π.χ. η ταβέρνα του Περικλή στην Κεφαλόβρυση και άλλες, μία σχεδόν σε κάθε χωριό). Τα κοντινά χωριά στο φαράγγι της Νέδας (Πλατάνια, Σιδηρόκαστρο) πόσους αλήθεια επισκέπτες δέχονται κάθε χρόνο από τότε που ξεκίνησε η διαδικασία προβολής του εν λόγω φαραγγι-

ού;......     Αναρωτιέμαι όμως, γιατί να μην αξιοποιήσουμε τους καταρράκτες στη Βάλτα, γιατί να ρυπαίνουμε με χημικά (για εύκολη αλιεία) τον Αρκαδικό ποταμό, γιατί να εθελοτυφλούμε στην παράνομη συγκομιδή άμμου από τον ποταμό αυτό; Γιατί να μην υπάρχει έστω και ένα λαογραφικό μουσείο σε κάποιο από τα προαναφερθέντα χωριά; Φωτεινό παράδειγμα , που όμως δεν έχει ολοκληρωθεί, είναι η περίπτωση του ιδιωτικού λαογραφικού μουσείου του κ. Κομιανού... αναμένουμε! Γιατί να μην έχουμε αναδείξει τον τρύγο (παραγωγή κρασιού και τσίπουρου), το ζύμωμα και φούρνισμα ψωμιού στα χωριά, το παραδοσιακό αλώνισμα (λαμπρό παράδειγμα το αλώνισμα
στα Σκλαβέικα), τις εορτές και τα πανηγύρια στις εκκλησιές, μοναστήρια, ξωκκλήσια; Ας μην τα θυμόμαστε μόνο κάθε φορά που γιορτάζουν ή ας τονίσουμε με ειδικό συλλογικό φυλλάδιο την εκάστοτε εορταστική πανήγυρη... Υπάρχουν τόσες διαδρομές και τόσα μονοπάτια που μπορούν να χαραχθούν και να προσελκύσουν επισκέπτες...................