Αθήνα,18 Σεπτεμβρίου 1912.Αναστάτωση επικρατεί στη συννεφιασμένη και υγρή πρωτεύουσα. Την προηγούμενη είχε υπογραφεί το διάταγμα της γενικής επιστράτευσης. Τα Βαλκάνια μυρίζουν μπαρούτι. Οι έφεδροι παρουσιάζονται στις μονάδες τους, μέσα στο πλήθος βρίσκεται και ένας ψηλός ευθυτενής εικοσιτετράχρος νεαρός τραπεζικός στο επάγγελμα, με αθλητικό σώμα. Ο κόσμος δεν τον αναγνωρίζει, μολονότι έξι μήνες πρίν τον είχε σηκώσει στους ώμους έξω απο το Σταθμό Λαρίσης. Ο Κωστής Τσικλητήρας, διότι περι αυτού πρόκειται, είχε τότε επιστρέψει με δύο μετάλλια απο τους Ολυμπιακούς Αγώνες της Στοκχόλμης . Παρόλο που επέστρεψε νικητής και τροπαιούχος, ο Τσικλητήρας είπε παρών στο προσκλητήριο των Βαλκανικών Πολέμων. Αρνήθηκε να υπηρετήσει σε άλλη θέση εκτός από την πρώτη γραμμή για να μην κατηγορηθεί για άνιση μεταχείριση. Στο κάτω- κάτω , είναι ένας Ολυμπιονίκης. Οφείλει να δώσει το σωστό παράδειγμα. Η τελική του κατάταξη θα τον οδηγήσει στον 8ο Λόχο του 9ου Συντάγματος Πεζικού όπου θα λάβει τα βαθμό του λοχία. Ο νούς του τρέχει στη Πύλο το γενέθλιο τόπο του εκεί που έδεναν ανα δύο ή και τρία τα άλογα για να πάρει φόρα και να πηδήσει απο πάνω τους. Τα κατάφερνε και οι συγχωριανοί του ζητωκραύγαζαν. Ο γιός της αρχοντικής οικογένειας της πόλης δεν είχε ησυχία, συμμτείχε σε όλα τα αυτοσχέδια αθλήματα που στήνονται στο πανηγύρι της περιοχής. Και όταν επιστρέφει στο σπίτι του ποτέ δεν μπαίνει απο τη κεντρική είσοδο αλλα προτιμά να πηδήσει πάνω απο τη μάντρα. Σπάνιες οι ψυχικές του αρετές, έξοχες οι σωματομετρικές του ικανότητες, όπως επισημαίνεται στην ιστορία του Πανελλήνιου Γ.Σ.
Το 1907 έλαβε μέρος στους Πανιώνιους Αγώνες όπου νίκησε και του απονεμήθηκε ο Χρυσός Σταυρός του Πανιωνίου. Στους Ολυμπιακούς Αγώνες του 1912 στη Στοκχόλμη κατέκτησε το χρυσό μετάλλιο στο μήκος άνευ φοράς με άλμα 3,37 και το χάλκινο στο ύψος άνευ φοράς με άλμα 1,55. Στα δύο αυτά αγωνίσματα είχε κατακτήσει αργυρά μετάλλια και στους Ολυμπιακούς του Λονδίνου το 1908 με άλματα 3,28 και 1,15 αντίστοιχα. Το 1912 κατέρριψε το παγκόσμιο ρεκόρ στο άλμα εις μήκος άνευ φοράς με 3,505. . Ως ποδοσφαιριστής υπήρξε τερματοφύλακας του Ποδοσφαιρικού Ομίλου Αθηνών , πρόδρομου του ΠΑΟ. Ο χειμώνας του 1912-13 είναι βαρύς. Ο Έλληνας Ολυμπιονίκης και λοχίας αντέχει ακόμα. Στις αρχές του 1913 κατα την πολιορκία του Μπιζανίου προσβάλλεται απο μικρόβιο μηνιγγίτιδας, ανεβάζει πυρετό και παραληρεί. Ο πρίγκιπας Νικόλαος έδωσε την εντολή για άμεση μεταφορά του στη πρωτεύουσα. Είναι αργά όμως, στις 10 Φεβρουαρίου του 1913 ο 25χρονος Ελληνας Ολυμπιονίκης θα ξεψυχήσει. O Κέιν του Ορσον Ουέλς θυμόταν στα τελευταία του το παιδικό του έλκηθρο, λέγεται ότι ο Τσικλητήρας μιλούσε συνεχώς για την Πύλο. Να ονειρευόταν τη μάντρα της οικογενειακής εστίας;Γιατί όχι; Στο ερειπωμένο σήμερα πατρικό του στην Πύλο, όσοι γνωρίζουν κοντοστέκονται και χαζεύουν αυτήν ακριβώς τη μισοχαλασμένη μάντρα, τον παιδικό παράδεισο του Κωνσταντίνου Τσικλητήρα. Αλλά η κληρονομιά του δεν θα χαθεί. Το 1963 ο Πανελλήνιος τίμησε την μνήμη του με τα Τσικλητήρεια, ένα μίτινγκ στίβου.
(πηγή : GK)
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου