ΤΟ ΣΠΑΣΙΜΟ ΤΟΥ ΡΟΔΙΟΥ ΕΘΙΜΟ ΤΗΣ ΠΕΛΟΠΟΝΝΗΣΟΥ

Το σπάσιμο του ροδιού είναι μία συνήθεια της πρώτης μέρας του νέου έτους που έχει τις ρίζες της απο πολύ παλιά. Πιθανολογείται οτι είναι μία παράδοση που ξεκίνησε από την Πελοπόννησο αλλά τη συναντάμε σε πολλές περιοχές της Ελλάδας. Κατά τη πρωτοχρονιά έδιναν μεγάλη σημασία για το καλό του χρόνου στο ποδαρικό. Θέλανε να είναι γουρλής εκείνος που θα πατούσε πρώτος το κατώφλι τους. Πολλοί από τη παραμονή το βράδυ ειδοποιούσαν να έρθει το πρωί στο σπίτι ένα παιδί με ζωντανούς τους γονείς του για να τους κάνει ποδαρικό. Μπαίνοντας μέσα, με το δεξί, έσπαγε το ρόδι πίσω από την εξώπορτα, το έριχνε δηλαδή κάτω με δύναμη, για να σπάσει και να πεταχτούν οι ρώγες του παντού και ταυτόχρονα έλεγε: "με υγεία, ευτυχία και χαρά το νέο έτος κι όσες ρώγες έχει το ρόδι, τόσες λίρες να έχει η τσέπη μας όλη τη χρονιά". Στη τσέπη του το παιδί είχε και σπόρια σιτάρι ή κριθάρι και τα πέταγε μπροστά στο εικονοστάσι για να εξασφαλιστεί αφθονία καρπών για τη χρονιά που έρχεται. Ένα φυτό επίσης που βάζαμε στα σπίτια μας αυτές τις μέρες, για να φέρει καλή τύχη και προστασία, είναι η αγριοκρεμύδα (Scilla maritima). Από τον 6ο π.χ. αιώνα ο Πυθαγόρας θεωρούσε την αγριοκρεμύδα σύμβολο καλής υγείας και αναγέννησης. Ακόμα κι αν ξεχαστεί σε μια γωνιά του σπιτιού, αυτό το φυτό θα βγάλει νέα φύλλα αυτή την εποχή και θα αρχίσει ένα νέο κύκλο ζωής. Την παραμονή επίσης η νοικοκυρά έκοβε με ένα μικρό τσεκούρι στο κατώφλι της πόρτας το κεφάλι του πιο καλοθρεμμένου κόκορα του σπιτιού. Παρατηρούσε το αίμα του και καταλάβαινε πως θα πάει η χρονιά. Πριν πήξει το αίμα του κόκορα έφτιαχνε σταυρό στο μέτωπο των παιδιών και στο κατώφλι της πόρτας. Τέλειώνοντας η Πρωτοχρονιά όμως είναι συνδεδεμένη και με πολλές προλήψεις. Τη μέρα αυτή αποφεύγουν να πληρώνουν χρέος, να δανείσουν λεφτά, να δουλέψουν ή να δώσουν φωτιά. 'Oλα αυτά ξεκινούν από την προληπτική σκέψη: ό,τι κάνει και πάθει κανείς αυτή τη μέρα θα εξακολουθεί να συμβαίνει όλο το χρόνο γι΄αυτό προσοχή !!!