Με 8 φωτιές που άναψε με αναπτήρα πάνω, κάτω και μέσα στη Μεταξάδα στις 8 το βράδυ του Σαββάτου “πήγε να κάψει το χωριό”. Γι’ αυτό κατηγορείται 42χρονος κτηνοτρόφος από τη Μεταξάδα, οικογενειάρχης, που συνελήφθη και θα οδηγηθεί σήμερα στο αυτόφωρο.
Οι εμπρησμοί έγιναν ενώ ήδη ήταν σε εξέλιξη από νωρίς το μεγάλο μέτωπο της πυρκαγιάς που αποτέφρωσε πάνω από 2.000 στρέμματα στην περιοχή. Οι κάτοικοι που τον εντόπισαν ισχυρίζονται πως τον έπιασαν την ώρα που έβαζε φωτιά με τον αναπτήρα... Σύμφωνα με το διοικητή της Π.Υ. Καλαμάτας Χαρ. Αφάλη, οι κάτοικοι παρέδωσαν το 42χρονο στην Π.Υ. Γαργαλιάνων και τότε κάποιος “δικός του” ειδοποίησε για φωτιά σε κάποιο σπίτι. Μέσα στην αναταραχή ο κατηγορούμενος διέφυγε και όλη τη νύχτα τον αναζητούσαν αστυνομικοί στα βουνά, καθώς είχε εξαφανιστεί. Την επομένη η αναζήτησή του συνεχίστηκε και συνελήφθη αργά το μεσημέρι, όταν σύμφωνα με την Αστυνομία ειδοποίησε το Αστυνομικό Τμήμα Γαργαλιάνων πως θα καταθέσει μήνυση για συκοφαντία. Εντοπίστηκε, συνελήφθη και παραδόθηκε στην Πυροσβεστική Υπηρεσία από την οποία οδηγήθηκε στα κρατητήρια της Αστυνομικής Διεύθυνσης.
Οι κάτοικοι της Μεταξάδας είναι οργισμένοι με το συντοπίτη τους, καθώς κινδύνευσε το χωριό τους και ζητούν την παραδειγματική του τιμωρία.
Επ’ αυτοφώρω, την ώρα που έβαζε τη φωτιά, προχθές το βράδυ, κοντά στο χωριό τους, δύο κάτοικοι της Μεταξάδας έπιασαν ένα συγχωριανό τους και τον παρέδωσαν στις πυροσβεστικές δυνάμεις. Την ίδια ώρα, μέσα στη νύχτα, γύρω από τη Μεταξάδα, γινόταν κόλαση, το χωριό κινδύνευε από τη φωτιά. Οι κάτοικοι είχαν ανέβει στις στέγες των σπιτιών και κατέβρεχαν για να μην πιάσουν φωτιά.
Οι άνθρωποι της Μεταξάδας που κάθε χρόνο ζουν στιγμές αγωνίας και χάνουν περιουσίες από τις φωτιές, ζητούν παραδειγματική, την πιο αυστηρή τιμωρία γι’ αυτόν που τις βάζει.
Στο ένα καφενείο του χωριού βρήκαμε τον Κώστα Κουκουλά, τον ένα απ’ αυτούς που έπιασαν επ’ αυτοφώρω τον εμπρηστή. Μας είπε χαρακτηριστικά: «Τον πιάσαμε επ’ αυτοφώρω, να έχει σκύψει και να βάζει φωτιά, μαζί με τον Παναγιώτη Πετρόπουλο. Τον παραδώσαμε στο διοικητή και τον άφησαν ελεύθερο μετά τις καταθέσεις. Και τώρα τον ψάχνουν. Δώσαμε καταθέσεις στη 1 τη νύχτα».
Ο Μπάμπης Καλύβας εξέφρασε την απορία του «γιατί τον άφησαν ελεύθερο;» και παρατήρησε: «Κινδύνευσε το χωριό. Με τη δεύτερη φωτιά σταμάτησε η φόρα της πρώτης και σώθηκε ο τόπος».
Ο Αριστείδης Μαγγανάς σημείωσε: «Καρδιακοί γίναμε, τα πάντα κινδύνευσαν.
Και οι Γερμανοί που πέρασαν, τέτοια λεηλασία δεν έκαναν. Τέτοια “κατορθώματα” δεν είχαν γίνει ποτέ, ούτε επί Κατοχής. Κάηκαν ελιές, σταύλοι, ζώα».
Ο Κ. Κουκουλάς επεσήμανε: «Φυτέψαμε καινούργιες ελιές μετά τη φωτιά το 2007 και τώρα ξανακάηκαν.
Πώς να φυτέψουμε πάλι;».
Στο γειτονικό καφενείο ο ηλικιωμένος Φώτης Αγησιλάου Παναγόπουλος σημείωσε, περιγράφοντας τις δύσκολες στιγμές που πέρασαν: «Χθες το βράδυ ήταν κόλαση. Από τις 10 το βράδυ μέχρι το πρωί. Το βράδυ είχε 3 άλλες εστίες. Είχε κυκλώσει το χωριό. Καλά που ζούμε. Μας κύκλωσε και ήταν νύχτα. Είχαμε ανέβει στις στέγες των σπιτιών και καταβρέχαμε για να μην πιάσουν φωτιά. Θέλουμε να ησυχάσουμε, επιτέλους, γιατί λένε ότι οι Σαπρικαίοι τη βάζουν τη φωτιά».
Ο Τάσος Λαμπίρης συμφώνησε για τις ώρες αγωνίας που έζησαν, τονίζοντας: «Το χθεσινό ήταν κόλαση.
Ηταν χειρότερα από το 2007, για το χωριό μας». Και σημείωσε: «Αυτός που το κάνει, όποιος και να είναι, θέλει κρέμασμα στην πλατεία του χωριού. Εχουμε τραβήξει πολλά. Τι να θυμηθούμε, το 1988, το 2007 ή το χθεσινό; Το ’88 κάηκε ένας άνθρωπος. Το 2007 πήρα δανεικό λάδι για να φάω.
Για ποιο λόγο να πεινάω εγώ σήμερα, που έχω δύο μικρά παιδιά, για έναν ...;».
Στο ερώτημά μας αν βάζουν τις φωτιές κτηνοτρόφοι της περιοχής, ήταν κατηγορηματικοί. «Οχι κτηνοτρόφοι. Σήμερα πού θα βοσκήσουν τα ζώα τους, που όλα έχουν μαυρίσει;», παρατήρησε ο Τ. Λαμπίρης και ο Φ. Παναγόπουλος πρόσθεσε: «Τί να κερδίσει, κακό θα κάνει και στον εαυτό του».
Ο Σταύρος Λαμπίρης, πατέρας του Τάσου, σημείωσε: «75 χρονών εγώ να παλεύω να σβήσω τη φωτιά; Γιατί; Η γυναίκα μου με καρδιά την πήρε ο γιος μου στον ώμο και την πήγε στη Χώρα. Θα ήταν σαν πανηγύρι σήμερα στο χωριό και είμαστε 2 άνθρωποι με τα πυροσβεστικά».
Στο πλάτωμα του χωριού είχαν σταθμεύσει 2 μεγάλα πυροσβεστικά οχήματα και κατά διαστήματα έρχονταν μικρότερα και έπαιρναν νερό.
Γύρω στη 1.30 το μεσημέρι, αφήνοντας τη Μεταξάδα, συναντήσαμε το διοικητή της Πυροσβεστικής Υπηρεσίας Καλαμάτας Μπάμπη Αφάλη και τον επιπυραγό Διονύση Διονυσόπουλο, αποκαμωμένους από την υπερπροσπάθεια, να ανεβαίνουν προς το χωριό και να συντονίζουν τις προσπάθειες για την πλήρη κατάσβεση. Αναζητούσαν ένα δεύτερο UNIMOG, ευκίνητο 4Χ4, για να πάει δυτικά προς το βουνό και να σβήσει σημεία που σιγόκαιγαν και να ελέγξει τυχόν αναζωπυρώσεις. Την ίδια ώρα κατέφθανε πεζοπόρο τμήμα με 24 δόκιμους πυροσβέστες από την Αθήνα, από τη Σχολή, για να ολοκληρώσει την κατάσβεση στα δύσβατα σημεία της περιοχής.
Ενα τέταρτο αργότερα σημειώθηκε αναζωπύρωση μέσα στο χωριό, κοντά στα πρώτα σπίτια. Οι Αφάλης και Διονυσόπουλος με πυροσβέστες και ένα μεγάλο πυροσβεστικό έπεσαν στη μάχη για να μην επεκταθεί στα ξερά χορτάρια και γρήγορα τέθηκε υπό έλεγχο.
Οι εμπρησμοί έγιναν ενώ ήδη ήταν σε εξέλιξη από νωρίς το μεγάλο μέτωπο της πυρκαγιάς που αποτέφρωσε πάνω από 2.000 στρέμματα στην περιοχή. Οι κάτοικοι που τον εντόπισαν ισχυρίζονται πως τον έπιασαν την ώρα που έβαζε φωτιά με τον αναπτήρα... Σύμφωνα με το διοικητή της Π.Υ. Καλαμάτας Χαρ. Αφάλη, οι κάτοικοι παρέδωσαν το 42χρονο στην Π.Υ. Γαργαλιάνων και τότε κάποιος “δικός του” ειδοποίησε για φωτιά σε κάποιο σπίτι. Μέσα στην αναταραχή ο κατηγορούμενος διέφυγε και όλη τη νύχτα τον αναζητούσαν αστυνομικοί στα βουνά, καθώς είχε εξαφανιστεί. Την επομένη η αναζήτησή του συνεχίστηκε και συνελήφθη αργά το μεσημέρι, όταν σύμφωνα με την Αστυνομία ειδοποίησε το Αστυνομικό Τμήμα Γαργαλιάνων πως θα καταθέσει μήνυση για συκοφαντία. Εντοπίστηκε, συνελήφθη και παραδόθηκε στην Πυροσβεστική Υπηρεσία από την οποία οδηγήθηκε στα κρατητήρια της Αστυνομικής Διεύθυνσης.
Οι κάτοικοι της Μεταξάδας είναι οργισμένοι με το συντοπίτη τους, καθώς κινδύνευσε το χωριό τους και ζητούν την παραδειγματική του τιμωρία.
Επ’ αυτοφώρω, την ώρα που έβαζε τη φωτιά, προχθές το βράδυ, κοντά στο χωριό τους, δύο κάτοικοι της Μεταξάδας έπιασαν ένα συγχωριανό τους και τον παρέδωσαν στις πυροσβεστικές δυνάμεις. Την ίδια ώρα, μέσα στη νύχτα, γύρω από τη Μεταξάδα, γινόταν κόλαση, το χωριό κινδύνευε από τη φωτιά. Οι κάτοικοι είχαν ανέβει στις στέγες των σπιτιών και κατέβρεχαν για να μην πιάσουν φωτιά.
Οι άνθρωποι της Μεταξάδας που κάθε χρόνο ζουν στιγμές αγωνίας και χάνουν περιουσίες από τις φωτιές, ζητούν παραδειγματική, την πιο αυστηρή τιμωρία γι’ αυτόν που τις βάζει.
Στο ένα καφενείο του χωριού βρήκαμε τον Κώστα Κουκουλά, τον ένα απ’ αυτούς που έπιασαν επ’ αυτοφώρω τον εμπρηστή. Μας είπε χαρακτηριστικά: «Τον πιάσαμε επ’ αυτοφώρω, να έχει σκύψει και να βάζει φωτιά, μαζί με τον Παναγιώτη Πετρόπουλο. Τον παραδώσαμε στο διοικητή και τον άφησαν ελεύθερο μετά τις καταθέσεις. Και τώρα τον ψάχνουν. Δώσαμε καταθέσεις στη 1 τη νύχτα».
Ο Μπάμπης Καλύβας εξέφρασε την απορία του «γιατί τον άφησαν ελεύθερο;» και παρατήρησε: «Κινδύνευσε το χωριό. Με τη δεύτερη φωτιά σταμάτησε η φόρα της πρώτης και σώθηκε ο τόπος».
Ο Αριστείδης Μαγγανάς σημείωσε: «Καρδιακοί γίναμε, τα πάντα κινδύνευσαν.
Και οι Γερμανοί που πέρασαν, τέτοια λεηλασία δεν έκαναν. Τέτοια “κατορθώματα” δεν είχαν γίνει ποτέ, ούτε επί Κατοχής. Κάηκαν ελιές, σταύλοι, ζώα».
Ο Κ. Κουκουλάς επεσήμανε: «Φυτέψαμε καινούργιες ελιές μετά τη φωτιά το 2007 και τώρα ξανακάηκαν.
Πώς να φυτέψουμε πάλι;».
Στο γειτονικό καφενείο ο ηλικιωμένος Φώτης Αγησιλάου Παναγόπουλος σημείωσε, περιγράφοντας τις δύσκολες στιγμές που πέρασαν: «Χθες το βράδυ ήταν κόλαση. Από τις 10 το βράδυ μέχρι το πρωί. Το βράδυ είχε 3 άλλες εστίες. Είχε κυκλώσει το χωριό. Καλά που ζούμε. Μας κύκλωσε και ήταν νύχτα. Είχαμε ανέβει στις στέγες των σπιτιών και καταβρέχαμε για να μην πιάσουν φωτιά. Θέλουμε να ησυχάσουμε, επιτέλους, γιατί λένε ότι οι Σαπρικαίοι τη βάζουν τη φωτιά».
Ο Τάσος Λαμπίρης συμφώνησε για τις ώρες αγωνίας που έζησαν, τονίζοντας: «Το χθεσινό ήταν κόλαση.
Ηταν χειρότερα από το 2007, για το χωριό μας». Και σημείωσε: «Αυτός που το κάνει, όποιος και να είναι, θέλει κρέμασμα στην πλατεία του χωριού. Εχουμε τραβήξει πολλά. Τι να θυμηθούμε, το 1988, το 2007 ή το χθεσινό; Το ’88 κάηκε ένας άνθρωπος. Το 2007 πήρα δανεικό λάδι για να φάω.
Για ποιο λόγο να πεινάω εγώ σήμερα, που έχω δύο μικρά παιδιά, για έναν ...;».
Στο ερώτημά μας αν βάζουν τις φωτιές κτηνοτρόφοι της περιοχής, ήταν κατηγορηματικοί. «Οχι κτηνοτρόφοι. Σήμερα πού θα βοσκήσουν τα ζώα τους, που όλα έχουν μαυρίσει;», παρατήρησε ο Τ. Λαμπίρης και ο Φ. Παναγόπουλος πρόσθεσε: «Τί να κερδίσει, κακό θα κάνει και στον εαυτό του».
Ο Σταύρος Λαμπίρης, πατέρας του Τάσου, σημείωσε: «75 χρονών εγώ να παλεύω να σβήσω τη φωτιά; Γιατί; Η γυναίκα μου με καρδιά την πήρε ο γιος μου στον ώμο και την πήγε στη Χώρα. Θα ήταν σαν πανηγύρι σήμερα στο χωριό και είμαστε 2 άνθρωποι με τα πυροσβεστικά».
Στο πλάτωμα του χωριού είχαν σταθμεύσει 2 μεγάλα πυροσβεστικά οχήματα και κατά διαστήματα έρχονταν μικρότερα και έπαιρναν νερό.
Γύρω στη 1.30 το μεσημέρι, αφήνοντας τη Μεταξάδα, συναντήσαμε το διοικητή της Πυροσβεστικής Υπηρεσίας Καλαμάτας Μπάμπη Αφάλη και τον επιπυραγό Διονύση Διονυσόπουλο, αποκαμωμένους από την υπερπροσπάθεια, να ανεβαίνουν προς το χωριό και να συντονίζουν τις προσπάθειες για την πλήρη κατάσβεση. Αναζητούσαν ένα δεύτερο UNIMOG, ευκίνητο 4Χ4, για να πάει δυτικά προς το βουνό και να σβήσει σημεία που σιγόκαιγαν και να ελέγξει τυχόν αναζωπυρώσεις. Την ίδια ώρα κατέφθανε πεζοπόρο τμήμα με 24 δόκιμους πυροσβέστες από την Αθήνα, από τη Σχολή, για να ολοκληρώσει την κατάσβεση στα δύσβατα σημεία της περιοχής.
Ενα τέταρτο αργότερα σημειώθηκε αναζωπύρωση μέσα στο χωριό, κοντά στα πρώτα σπίτια. Οι Αφάλης και Διονυσόπουλος με πυροσβέστες και ένα μεγάλο πυροσβεστικό έπεσαν στη μάχη για να μην επεκταθεί στα ξερά χορτάρια και γρήγορα τέθηκε υπό έλεγχο.
πηγή Δήμος Νέστορος
.jpg)
.jpg)
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου