ΠΑΓΟΚΟΛΟΝΕΣ ΜΟΥΣΤΟΥ ΑΠΟ ΤΗ ΧΙΛΗ ΒΑΠΤΙΖΟΝΤΑΙ ‘’ ΜΟΥΣΤΟΣ ΕΛΛΗΝΙΚΟΣ ‘’

Την αποκάλυψη αυτή έκανε ο νομαρχιακός σύμβουλος Παναγιώτης Αλευράς χθες το βράδυ σε δελτίο ειδήσεων τοπικού τηλεοπτικού σταθμού. Σύμφωνα πάντα με τον ίδιο ο μεγαλύτερος εχθρός των Ελληνικών γεωργικών προϊόντων είναι οι παράνομες ελληνοποιήσεις που οδηγούν τα προϊόντα εκτός από τη μη απορρόφηση τους στην αγορά και στην απαξίωση τους λόγω της ευτελούς ποιότητας των ‘’ εισαγομένων ’’. Το γεγονός μάλιστα ότι το φαινόμενο έχει πάρει ανεξέλεγκτες διαστάσεις είναι το πιο απαισιόδοξο μήνυμα για το μέλλον των αγροτικών προϊόντων. Όλοι βέβαια γνωρίζουμε ότι η αγροτική πολιτική εδώ και πολλά χρόνια συμμαχεί υπέρ των καρτέλ, όχι μόνο αυτά που έχουν ελληνικά ‘’ συμφέροντα ‘’ μα και αυτά που στηρίζουν τις οικονομίες άλλων χωρών. Για παράδειγμα αναφέρουμε την εμπορία του ελαιολάδου. Μέχρι πέρσι τον πρώτο λόγο στο διεθνές εμπόριο ελαιολάδου το είχαν οι Ιταλοί των οποίων η χώρα παράγει ετησίως 500.000 έως 600.000 τόνους ελαιολάδου. Η ποσότητα αυτή δεν μπορεί να καλύψει τις ανάγκες της διεθνούς αγοράς έτσι οι Ιταλοί έκαναν το εξής: αγόραζαν το Ελληνικό ελαιόλαδο κατευθείαν από τα ελαιουργεία, το πήγαιναν στην Ιταλία, το βάφτιζαν Ιταλικό και το διέθεταν στην παγκόσμια αγορά με τεράστια κέρδη (όλοι θυμόμαστε τα τεράστια βυτιοφόρα με ιταλικές πινακίδες που περνούσαν από το χωριό μας ). Τότε πουλούσαμε το ελαιόλαδο με τιμές που καθόριζαν οι Ιταλοί ανάλογα με την παραγωγή που είχαν στην χώρα τους, όμως επειδή η παραγωγή των Ιταλών ήταν πάντα μικρότερη από τη ζήτηση της αγοράς είχαμε και εμείς τη δυνατότητα να πουλάμε το λάδι μας. Από πέρσι όμως τον έλεγχο της διεθνούς εμπορίας του ελαιολάδου τον έχουν οι Ισπανοί, αφού αγόρασαν κάποιες Ιταλικές μεγάλες εταιρίες. Έτσι η Ισπανία που παράγει ετησίως πάνω από 1.000.000.000 τόνους ελαιολάδου ελέγχει την αγορά με διαφορετικό τρόπο. Η Ελλάδα πλέον είναι πιο μακριά και αφού δεν έχει καταφέρει εδώ και χρόνια να προωθεί σωστά το λάδι της έφτασε στο σημείο να έχει αποθέματα από την περσινή χρονιά, τιμή κάτω των 2 ευρώ και το κυριότερο να μην το ζητάει κανένας. Αυτή είναι η κατάσταση για το ελαιόλαδο, το ίδιο συμβαίνει για τις πατάτες που χιλιάδες τόνοι από την Αίγυπτο κατακλύζουν κάθε χρόνο την αγορά, καλλιεργημένες με λιπάσματα και φυτοφάρμακα ιδιαίτερα επικίνδυνα μιας και ο έλεγχος για τα γεωργικά σκευάσματα σε αυτή τη χώρα είναι ανύπαρκτος. Μα το πιο τραγικό είναι ότι το μεγαλύτερο ποσοστό από αυτές βαπτίζεται ελληνικό.
Τώρα μαθαίνουμε και για το μούστο ότι εισάγεται από τη Χιλή σε παγοκολόνες και βαπτίζεται ελληνικός. Μη χειρότερα να λέμε. Φυτεύουν αμπέλια οι νέοι αγρότες για να έχουν ένα καλύτερο εισόδημα αφού το λάδι έχει καταρρακωθεί, ακούμε τώρα αυτά τα νέα για το μούστο και δεν ξέρουμε το μέλλον των ελληνικών κρασιών. Ο πρόεδρος του οινοποιητικού συνεταιρισμού ‘’ ΝΕΣΤΩΡ ‘’ Σωτήρης Καλογερόπουλος δήλωσε ότι υπάρχουν στις δεξαμενές του συνεταιρισμού πάνω από 2000 τόνοι κρασιού, περσινής παραγωγής και εξαιρετικής ποιότητας, που δεν μπορούν να διατεθούν στην αγορά παρά μόνο αν αγοραστούν μεγάλες ποσότητες από κάποια εταιρία που θα μπορεί να το διαθέσει στην αγορά. Η κάθε εταιρία θα προτιμήσει τον μούστο της Χιλής που είναι σε εξευτελιστική τιμή παρά το κρασί που πωλείται σε τιμές της ελληνικής αγοράς. Θα μου πείτε άλλη ποιότητα το ένα, άλλη ποιότητα το άλλο. Σωστά, άλλωστε το κρασί του Νέστορα, όπως το λέμε εμείς, είναι καλύτερο από πολλά ιδιωτικά κρασιά. Μα γιατί δεν συμβαίνει το ίδιο με τις πατάτες της Μεσσήνης; Και προτιμούνται οι Αιγυπτιακές ; Γιατί δεν συμβαίνει το ίδιο με το ελληνικό χρυσάφι το ελαιόλαδο; Προφανώς γιατί αυτοί που το προωθούν στην αγορά ξέρουν να το κάνουν και όπως φαίνεται πιάνει.