Να μη βάζουμε το λάδι σε άβαφτους τενεκέδες!!!

Πάντα, και όχι μόνο τώρα που τα πράγματα είναι δύσκολα, η πώληση λαδιού σε τενεκέδες  αποτελούσε για τους παραγωγούς μια εναλλακτική λύση μπροστά στην άγρια εκμετάλλευση του προϊόντος τους από τους μεσάζοντες. Οι οποίοι αν θυμάστε εδώ και κάποια  χρόνια δεν δίστασαν να προχωρήσουν μέσω τηλεόρασης στη δυσφήμηση της σχετικής διαδικασίας. Το κακό για μας είναι ότι με εκείνον τον 16κιλο  άβαφτο τενεκέ που έδειχναν είχαν δίκιο! Και βλέποντας αυτές τις μέρες στα λιτρουβιά και στα πρακτορεία των φορτηγών τους ίδιους τενεκέδες δεν πίστευα στα μάτια μου! Και δεν θέλω να πιστέψω ότι το κάνουν αυτό οι παραγωγοί για λόγους οικονομίας: να κερδίσουν δηλαδή 30-50 λεπτά για έναν τενεκέ από τον οποίο θα εισπράξουν 60-70 Ευρώ! Μάλλον από άγνοια το κάνουν γιατί δεν γνωρίζουν ότι ο λευκοσίδηρος στην άβαφτη μορφή του όχι μόνο αλλοιώνει τη γεύση του λαδιού, γίνεται και επικίνδυνος για την υγεία.   Ενώ οι βαμμένοι τενεκέδες εκτός του ότι είναι πιο

 κομψοί στην εμφάνιση, πληρούν και τους όρους συσκευασίας των τροφίμων όπως αυτοί καθορίζονται από την Παγκόσμια Οργάνωση Υγείας, το λεγόμενο ISO δηλαδή της συσκευασίας τροφίμων. Είναι κρίμα εμείς οι ίδιοι να ευτελίζουμε αυτό το εκλεκτό προϊόν μας για πενταροδεκάρες γιατί όπως πολύ εύστοχα μου είπε ένας έμπορος στο χωριό:  ο ένας είναι Τενεκές και ο άλλος Δοχείο!